به گزارش خبرگزاری مهر، ناسا ماهواره سویفت را در سال 2004 پرتاب کرد. اکنون ستاره شناسان دانشگاه کالیفرنیا که نتایج یافته های خود را در اجلاس سالانه انجمن نجوم آمریکا مطرح کردند موفق شدند با کمک این ماهواره پرتوهای گامای انفجارات تاریک اعماق کیهانی را نشان دهند.
در این خصوص این محققان اظهار داشتند: " توضیح ممکنی که می توان برای انفجارات تاریک ارائه کرد این است که نور مرئی این انفجارات کاملا خاموش شده است."
به دلیل گستردگی جهان و مه تولید شده از گازهای هیدروژنی، امکان مشاهده نور مرئی اجرام آسمانی در حدود 9/12 میلیارد سال نوری از زمین امکانپذیر نیست. یک احتمال دیگر برای توضیح عدم مشاهده انفجارات تاریک این است که این انفجارها در کهکشانهایی انجام شده اند که گرد و غبار بین ستاره ای در آنها بسیار زیاد است و این گرد و غبار نور مرئی انفجار را جذب می کنند.
براساس گزارش The Astronomical Journal ، این دانشمندان با کمک ماهواره سویفت و بزرگترین تلسکوپ نوری جهان در هاوایی که قطر آینه آن 10 متر بوده و "تلسکوپ کک 1" نام دارد توانستند 14 انفجار تاریک را در کهکشانهای ناشناخته ردیابی کنند.
ستاره شناسان آمریکایی توضیح دادند: "از این تعداد ما توانستیم برای 11 انفجار تاریک یک نور ضعیف کهکشانهای عادی را پیدا کنیم. اگر این کهکشانها در فاصله بسیار دور قرار داشتند تلسکوپ کک قادر به رصد آنها نبود. بیشتر انفجارات پرتوهای گاما زمانی که سوخت هسته ای ستاره های عظیم خارج می شوند اتفاق می افتند."
از میان این 14 انفجار، این محققان موفق شدند با موفقیت فاصله کهکشان میزبان 11 انفجار تاریک را تعیین کنند در حالی کهکشان میزبان سه انفجار تاریک ناشناخته باقی ماند. به این ترتیب این دانشمندان نتیجه گرفتند که این سه انفجار تاریک در کهکشانهایی رخ داده است که فاصله آنها از زمین بیش از حدود 9/12 میلیارد سال نوری است که طیف نوری آنها فراتر از نور مرئی و در طیف فراسرخ با میزان انتقال سرخ بین 2/0 تا 7 درصد است.
نظر شما