علی معلم به خبرنگارمهر گفت: تا زمانی که فیلم‌های 90 دقیقه‌ای بی‌برنامه و بی‌کیفیت ساخته می‌شود و در جلب توجه مخاطبان و منتقدان توفیقی کسب نمی کند نباید توقع داشت منتقدان این آثار کم‌اهمیت و بی‌محتوا را ارزیابی و بررسی کنند.
وی افزود: در سال‌های اخیر شاهد تولید انبوه فیلم‌های تلویزیونی بوده‌ایم و این تولیدات به نوعی زنگ تفریح، عرصه‌ای برای بخت‌آزمایی و منبع درآمدی برای افراد شاغل در این حرفه تبدیل شده واز نظر ساختار بی‌ارزش و از جنبه زیباشناسی با مشکل رو برو است و با کارکردهای مشخص و زمان دار ساخته می شود.
تهیه‌کننده "گاوخونی" ادامه داد: جریان نقد به آثار یکبار مصرف که حتی از کمترین فرمول و فاکتورهای هنری بهره نمی‌برد، وارد نمی‌شود. ستایش و مدح بی‌مورد از این تولیدات نتایج مخرب به بار می‌آورد.
این منتقد گفت: در صورتی که هدف تولید فیلم‌های 90 دقیقه ای را ایجاد زمینه اشتغال برای فیلمسازان بدانیم، این پروژه با موفقیت رو به رو بوده واگر به دنبال دستاوردی دیگر باشیم حتما با شکست مواجه شده است.
وی گفت: رسانه ملی بهتراست با مشخص کردن اهدافی برای خود و با شرایط گذاری وارد جریان تولید در بخش خصوصی شود و از طریق سرمایه گذاری در آن بخش تغذیه ای مناسب با استانداردهای قابل قبول را برای مخاطبان خود به ارمغان آورد.
نظر شما