علي رضا طبايي كه از قديمي ترين روزنامه نگاران ادبي درتاريخ مطبوعات است ، خاطرنشان ساخت : در حوزه شعر جنگ - يا پايداري ، تا آنجا كه من خوانده ام ، اگر از چند مورد استثنايي بگذريم ، آثاري پر طپش و زنده و اشعاري كه لحظه لحظه مردي و دلاوري ، خطر كردن و از جان گذشتن را به تصوير در آورد ، و حس مرگ و گلوله و خون را در مخاطب برانگيزد ، بسيار اندك است.
اين شاعر و منتقد ادبيات كه همزمان با بازگشت 200 پرستوي خونين بال سالهاي جنگ به وطن سخن مي گفت ، يادآور شد : دريك جمله مي توانم بگويم تجربه هاي اصيل و دست اول در شعر پايداري ايران اندك و ناچيز است و در اين زمينه ، بيشتر به حرف هاي تكراري و شعاري بسنده شده است.
طبايي تصريح كرد : در مواردي گفتن شعر و نوشتن داستان سفارش داده مي شود ، بي ترديد اين آثار قادر نيست غوغاي مرگ و زندگي را در ميان دود و شعله و آتش و غبار در برابر ديدگان نسل امروز تجسم ببخشد و آن خروش و صلابت قابل انتظار مشاهده نمي شود.
نظر شما