به گزارش خبرگزاري " مهر" به نقل از فرهنگستان هنر، در اين ميزگرد كه با مديريت فرزان سجودي برگزار شد پاكتچي، ساساني، عباسي، شعيري از اعضاي گروه زبان هنري و بهمن نامور مطلق دبير فرهنگستان هنر حضور يافتند و با نشانه شناسي آثار به نمايش درآمده به نقد و بررسي اين نمايشگاه پرداختند.
فرزان سجودي در ابتداي جلسه با اشاره به نمايشگاه خوشنويسي در گرايشهاي نوين در خصوص آثار به نمايش درآمده در اين نمايشگاه گفت: اين آثار در عين استفاده از خط به عنوان يك عنصر، زباني نيستند. بلكه همه به مثابه هنر و يك اثر هنري ارائه شده اند. در اينجا با چيزي شبيه به نقاشي نيز روبرو هستيم كه از الفباي زبان استفاده كرده و همه اين پيچيدگيها مي تواند براي يك نشانه شناسي جذاب باشد.
سپس شعيري با اشاره به اين كه در مورد نشانه شناسي تجربه زيادي انجام نشده در خصوص آثار به نمايش درآمده اين نمايشگاه گفت: خطر اين آثار يك عنصر مشترك است . در عين حال هر تابلو به لحاظ فضاسازي، رنگ، شكل، پراكندگي، و تكثر با تابلو ديگر متفاوت است.
ساساني نيز با اشاره به دشوار بودن خوانش اين آثار گفت : دلايلي همچون انتزاع اين آثار، تغيير تعريف ها از هنر و خوشنويسي، فرو ريختن مرزن انواع هنرها موجب شده خوانش اين آثار تا حدودي دشوار باشد.
وي همچنين افزود: در اين نمايشگاه خط بيشتر به سمت يك زبان شخصي پيش رفته تا يك زبان فرهنگي خاص.
بهمن نامور مطلق نيز با اشاره به تنوع موجود در اين آثار گفت : به دليل متنوع و شايد متجدد بودن اين آثار شايد سخت باشد كه در مورد آنها صحبت شود.
وي همچنين افزود: ما در مقابله دوگانه نظام نشانه شناسي يعني نظام نوشتاري و تصويري قرار گرفته ايم.
عباسي نيز با اشاره به اين كه بايد از آثار به نمايش درآمده به عنوان يك زبان ياد شود گفت : ما به طور كلي در تمام اين تابلوها مي توانيم خط و نقاشي را ببينيم.
وي همچنين با تقسيم بندي آثار به نمايش درآمده در اين نمايشگاه گفت : ما با دو گونه اثر مواجه هستيم، آثاري كه در آنها حقيقت وجود دارد و آثاري كه كاملا كلاسيك هستند.
گفتني است هر يك از اين اساتيد و صاحبنظران به تحليل و بررسي برخي از آثار به نمايش درآمده پرداختند و به سوالات حاضران پاسخ گفتند.
نظر شما