به گزارش خبرنگار مهر در شیراز، حد فاصل تخت جمشید و شهر تاریخی استخر و در 50 متری جنوب مجموعه نقش رجب کانالی تراشیده شده در صخره وجود دارد که طی روزهای گذشته به دلیل آغاز عملیات تعریض جاده در خطر آسفالت شدن و از بین رفتن قرار گرفته است.
یک فعال باستان شناسی در این خصوص به خبرنگار مهر گفت: طی چند روز گذشته متوجه شدیم که دستگاه ها و ماشین آلات راهسازی برای اجرای عملیات تعریض جاده در حال خاکبرداری از این محدوده هستند.
وی گفت: بر اساس قوانین موجود، در محیطهای تاریخی این چنینی نباید این گونه عملیاتهای عمرانی صورت گیرد اما تا روزهای اخیر خاکبرداری از این محدوده به چند سانتیمتری این کانال تاریخی نیز رسیده است.
این فعال میراث فرهنگی ادامه داد: این کانال آبی تاریخی که از شهر استخر تا مجموعه تخت جمشید کشیده شده بود طی سالهای اخیر در بخشهای مختلفی از بین رفته و تنها بخش سالم مانده آن نیز همین محدوده است که با آسفالت شدن آن اثری از کانال باقی نخواهد ماند.
وی همچنین گفت: بر اساس مستندات موجود این کانال آبی برای تحقیقات و مطالعات تاریخی و باستان شناسی بسیار مهم و حائز اهمیت به شمار می رود و البته طی مدت اخیر عملیاتهای مختلف عمرانی در نقاط مختلف شهرستان مرودشت منجر به آسیب دیدگی برخی از آثار تاریخی شده است.
به گزارش مهر، به نظر می رسد در حد فاصل شهر تاریخی استخر و تخت جمشید در آن زمان هخامنشیان این کانال را با استفاده از شرایط طبیعی ایجاد کرده باشد به این گونه که در محدوده های که به صخره برخورد کرده اند با تراشیدن آن، کانال مذکور را ایجاد کرده اند.
محوطه باستانی شهر استخر در هفت کیلومتری شمال تخت جمشید 5.2 کیلومتری جنوب غربی نقش رستم و در میان دره رود سیوند قرار دارد، استخر با بیش از 90 هکتار وسعت یکی از بزرگترین محوطه های باستانی ایران به شمار می رود. این محوطه از سمت جنوب به کوههای رحمت و از سمت شمال به رودخانه سیوند و کوههای حاجی آباد منتهی میشود.
شهر استخر دارای پیشینه استقراری چند هزار ساله است. با توجه به سفالهای منقوشی که از کاوشهای این محوطه به دست آمده می توان اولین استقرار این محوطه را به اوایل هزاره چهارم قبل از میلاد نسبت داد. آثار دوره های تاریخی نیز به وضوح نشانگر استقرارهایی از دوره هخامنشی تا سده هشتم هجری در این محوطه است.
شهر استخر مانند هگمتانه، شوش و ری یکی از شهرهای معمور و مهم ادوار باستانی و بزرگترین و با شکوهترین و پر جمعیت ترین شهرهای پارس بوده ، وجود آب فراوان رودخانه پلوار و زمینهای گسترده حاصلخیز پیرامون آن می نمایاند که این شهر از دوران کهن جایگاه مردمی بوده که در این دیار می زیسته و آبادی بزرگی را تشکیل داده بودند.
آنچه می توان گفت این است که شهر باستانی استخر در زمان فرمانروایی شهریاران هخامنشی آباد و پر جمعیت و شهر منسوب به پایتخت (تخت جمشید) بوده و مردم زیادی در آنجا می زیسته و محل بازرگانی و کشاورزی و داد و ستد و مقر خاندانهای کهن و سرشناس و برگزیده زمان بوده است.
پس از آتش سوزی و ویرانی تخت جمشید و برچیده شدن شاهنشاهی هخامنشی این شهر تا چندی بعد رونق و اهمیت خود را از دست داد.
نظر شما