شاپور عظیمی به خبرنگار مهر گفت: مشکلات سینمای ایران را می‌توان به دو دسته تقسیم بندی کرد. دسته اول مشکلات بیرونی به معنای نحوه حمایت نهادهای دولتی از سینما و دخالت‌های این نهادها در موارد مختلف مرتبط با امور سینمایی است.
وی افزود: شدت نظارت نهادهای دولتی در سینما مسیر تولید و نمایش فیلم‌ها را با مشکلات فراوان مواجه می کند. پاره ای اوقات حمایت‌های دولتی تنها شامل برخی از فیلمسازان می‌شود و دیگراهالی سینما برای تولید و نمایش آثار خود با مسائل متعدد مواجه می شوند.
این منتقد ادامه داد: دسته دوم که به توجه و ارزیابی بیشتری نیاز دارد، مشکلات درونی به معنای نگاه فیلمساز به چگونگی ساخت فیلم است .افرادی که گام در این حرفه می‌گذارند و به عنوان فیلمساز در این حرفه مشغول به فعالیت می‌شوند باید قبل ازحرکت در این راه خود را موظف به پاسخ گویی به چند سوال اساسی بدانند.
عظیمی گفت: فیلمسازان باید از خود بپرسند چرا در این مسیر گام برمی‌دارند ؟ برای چه کسی و به چه دلیل فیلم می‌سازند ؟ آیا با مخاطبان سینما وجامعه شناسی آشنایی دارند ؟ در سینما به دنبال دستیابی به چه هدفی هستند؟ آیا می‌خواهند دغدغه‌های جامعه را در قاب تصویر به نمایش در‌آورند یا با نگاه تجاری به سینما می‌نگرند؟
وی در ادامه افزود: پاسخ به این سئوالات باعث تعیین اهداف فیلمسازان در این عرصه و تعیین هدف و پیگیری آن موجب شکوفایی استعداد سینماگر و موفقیت وی درعرصه‌های گوناگون داخلی و خارجی شده و در نهایت به رشد و شکوفایی سینما می‌انجامد.
این منتقد با اشاره به لزوم وجود تعامل میان مدیران متولی امور سینمایی با اهالی سینما، راه پیشنهادی خود برای حل مشکلات سینما را چنین بیان کرد: اگر از تعدد نظارت نهادهای دولتی متولی امور سینمایی دراین عرصه کاسته و امور سینمایی به دست اهالی آن سپرده شود سینمای ایران رشد می‌کند. وجود تعامل فکری و عملی میان مدیران و اهالی باتجربه سینما و برگزاری جلساتی برای گفت وشنود در خصوص مسائل و مشکلات این عرصه بسیار راه گشا است.
عظیمی افزود: بخش خصوصی در سینمای ایران فعالیت چشمگیری ندارد و علت آن را می توان در موارد متعددی جستجو کرد. بیشتر تهیه کننده‌ها با حمایت دولت فیلم می‌سازند و این آثار پس از تولید به دلیل نبود برنامه‌ریزی مناسب و متناسب با میزان تولیدات، مدت‌ها در ترافیک اکران باقی مانده و به نمایش در نمی‌آیند.
وی درپایان تمایل مخاطبان به سینما و فیلم‌های ایرانی را قابل قبول توصیف کرد و گفت: تماشاگران ایرانی در موقعیت‌های متفاوت نشان داده‌اند که از سینما و فیلم‌های در خور توجه ایرانی استقبال می‌کنند. این امر مسئولیت فیلمسازان ما را سنگینتر و آنها را موظف به دقت در انتخاب سوژه می‌کند تا با انتخاب موضوعاتی درارتباط با واقعیت زندگی اجتماعی و نزدیک به ذهنیت مخاطب و به تصویر کشیدن نکات مثبت و منفی جامعه امروز شرایط لازم برای برقراری ارتباط بیشتر با مخاطبان و حفظ این ارتباط را فراهم آورند.
نظر شما