درگيريهاي پراكنده قبيله اي در گوشه و كنار افغانستان از يك سو و حضور نيروهاي اشغالگر كه خود مسبب ايجاد برخي از ناامني ها براي مردم اين كشور است از سوي ديگر، شرايطي را فراهم آورده كه امكان برقراري امنيت پايدار در اين كشور را منتفي ساخته است.
امروز مردم رنج كشيده و خسته از جنگ هاي طولاني كه گمان مي كردند با حضور نيروهاي نظامي آمريكا درگيريها و ناامني ها پايان خواهد يافت و امنيت در كشورشان برقرار خواهد شد، شاهد اين هستند كه نه تنها مشكلات و آلام آنان پايان نيافته است بلكه معضلات متعدد ديگري ناشي از حضور نيروهاي بيگانه در اين كشور، به وجود آمده است.
از سوي ديگر بيش از دو دهه جنگ و نابساماني باعث نابودي زيرساخت هاي انساني، فرهنگي، اقتصادي و اجتماعي افغانستان شده است.
به مراكز و بخشهاي گوناگون اين كشور براثر درگيري آسيب هاي جدي وارد آمد و بسياري از مراكز علمي و دانشگاهي در اين كشور غيرفعال شدند.
افغانستان پس از فروپاشي طالبان وارد دوراني شد كه مي توان آن را دوران گذار نام برد. در اين دوران نيز مشكلات ذكر شده باعث ناتواني در ايجاد تغيير در اوضاع نابسامان اين كشور شده است.
به اين نكته نيز مي توان اشاره كرد كه سياستگزاران داخلي افغانستان به علت نداشتن پشتوانه فكري و علمي نتوانستند در سروسامان دادن به اوضاع اين كشور گام مثبتي بردارند.
دولت موقت افغانستان كه با تلاشهاي آمريكا مسئوليت اداره كشور را بر عهده گرفته است به علت در اختيار نداشتن ابزار ايجاد امنيت و قواي نظامي و انتظامي توانايي لازم را براي برقراري امنيت در اين كشور ندارد.
در اين ميان نيروهاي نظامي تحت رهبري آمريكا بجاي مساعدت در زمينه تامين امنيت و شكل دهي ساختارهاي اجتماعي و اقتصادي و فرهنگي كماكان به تحكيم و گسترش پايگاههاي خود در افغانستان مي انديشند ، اما در اين ميان مردم اين كشور هنوز هم آينده اي روشني براي خود متصور نيستند.
اخضر ابراهيمي نماينده ويژه دبير كل سازمان ملل متحد در امور افغانستان مي گويد: در صورتي كه وضع امنيتي افغانستان بهبود نيابد، انتخابات اين كشور كه براي اواسط سال 2004 ميلادي پيش بيني شده بود، به تاخير خواهد افتاد.
به گفته وي امنيت در افغانستان نه تنها تثبيت نشده بلكه در يكسال گذشته به ويژه در بخشهاي جنوب و شرق اين كشور وخيم تر شده است به گونه اي كه حتي فعاليت كاركنان سازمان ملل در برخي مناطق غيرممكن شده است.
اما مساله مهمتر اين است كه مشكلات امنيتي مانع پيشرفت برنامه هاي اقتصادي و بازسازي افغانستان شده است. نكته قابل توجه كه در اينجا مي توان به آن اشاره كرد اين است كه آمريكا عليرغم ادعاهاي خود نتوانسته است مشكل تروريسم در اين كشور را حل كند.
به گفته علي احمد جلالي وزير امور داخله افغانستان مشكل اصلي اين كشور تهديدهاي تروريسم و تروريست ها است و اين خطر در افغانستان همچنان باقي است.
وي در كابل در جمع خبرنگاران گفت: اگر جامعه بين المللي افغانستان را در مبارزه با تروريسم تنها بگذارد، اين مشكل صورت وخيم تري به خود خواهد گرفت.
اوضاع آشفته اين كشور به گونه اي است كه حتي نيروهاي اشغالگر نيز امنيت ندارند، و به جرات مي توان گفت آمريكا از تامين امنيت نيروهاي خود در افغانستان عاجز است چه رسد به تامين امنيت براي مردم اين كشور.
هر روز خبرهاي گوناگوني از حمله به نيروهاي نظامي آمريكا در نقاط مختلف اين كشور انتشار مي يابد كه نشان از اين ناتواني دارد.
علاوه بر اين براساس آمار ذكر شده توسط منابع سازمان ملل متحد اكنون 75 درصد مواد مخدر جهان در افغانستان كشت مي شود.
بر اساس اين گزارش توليد مواد مخدر در اين كشور از 185 تن در سال 1999 به 3400 تن در سال 2003 رسيده است.
نظر شما