زيبايي شناسي به قدمت تاريخ ارامنه

پوستر هفته فيلم ارامنه ، طراح آيدين آغداشلو

آيدين آغداشلو در طرح پوستر خود براي هفته فيلم ارامنه همان راهي را طي كرده است كه درزمينه هنر گرافيك پيش از اين بارها و بارها نيز آزموده است  . اختلاف تنها در توسل اين هنرمند به فن آوري نوين و استفاده از برنامه هاي رايانه اي در اين پوستر است .  آغداشلو طي سالهاي گذشته  با توجه به مهارت تكنيكي اش در تصوير سازي ، پوستر هايي با استفاده از تصاوير نقاشي  خلق مي كرد  . همين امر باعث بوجود آمدن نوعي عاطفه بصري و جلوه نوستالژيك در پوستر هاي اين هنرمند مي شد .
درواقع هنگامي كه اين هنرمند با استفاده از تكنيك تصوير سازي ، اقدام به خلق يك پوستر گرافيكي مي كرد ، بيننده اثر  از يك سو پيوندي ذهني با نقاشي هاي خود برقرار مي كرد و از سوي ديگر مجموعه اي از نمودهاي تكنيكي خاص كه تنها به هنگام تصوير سازي سنتي قابل دست يابي اند ، را به مخاطب خود ارائه مي كرد . اين نمود هاي تكنيكي شامل بافت ها ، ردهاي ويژه قلمو بر سطح تصوير و ... مي شوند . مجموعه اين نمود ها حسي در درون اثر ايجاد مي كند كه جلوه طبيعي ، پذيرفتني و زيباي پوسترهاي آغداشلو را پديد مي آورد . 
با اين وجود  در پوستر هفته فيلم ارامنه ، آغداشلو استفاده از تكنيك هاي سنتي تصوير سازي را رها كرده  و متوسل به استفاده از رايانه براي خلق جلوه هاي بصري شده است . چيزي كه نخست در نحوه استفاده اين هنرمند از ابزار رايانه جلب توجه مي كند ، بافت زمينه پوستر است كه از بافتي شامل حباب هاي خاكستري كروماتيك ( چيزي كه جلوه اي  مصنوعي از ابر را به ذهن تداعي مي كند )  بوجود آمده است .  خود پوستر از نظر تركيب بندي فرم يك مستطيل ساده ثابت بي هيچ تحرك و كشش خاصي  است .   به همين دليل نيز عامل بصري پوستر درمركز تركيب بندي جاي گرفته است و مساحت تقريبي سطح نوشتار پائين و بالاي پوستر با هم برابر شده است . در اين تركيب بندي تقارن در نهايت اوج خود ارائه مي شود .
نكته اساسي اين جاست كه اين شيوه تركيب بندي در يك پوستر گرافيكي ، براساس دانش آكادميك قرن بيستم كاملا منسوخ شده و محلي از اعراب ندارد . علت پرهيز گرافيست ها از آن نيز ، سكون و عدم تحرك مطلقي است كه اين شيوه به اثر هنري تحميل مي كند . همين امر پوستري كه با اين نوع تركيب بندي طراحي شود،  را در تعارض كامل با اصول روانشناسي تحريك بيننده قرار مي دهد و باعث عدم كارايي پوستر مي شود .
بافت زمينه پوستر نيز كه به نظر مي رسد تنها براي پر كردن فضاي خالي بين اجزاي پوستر به هر شكل ممكن  ، ازآن استفاده شده ، از يك سو كيفيت منظم و مكانيكي يك بافت رايانه اي را به تصوير تحميل كرده  و از سوي ديگر نيز عدم امتداد آن در تصوير مركزي باعث شده است ، تا نوعي حس ايجاد حفره درمركز تصوير بوجود آيد .
پس از تمام اينها بررسي نمود هاي بصري بكاررفته در مركز پوستر مطرح مي شود . اين نمود ها شامل يك كاشي مربع مركزي كه با خط ارمني نوشته هايي روي آن درج شده است و دونوار قرينه فيلم سينمايي كه با چند خط رنگي ، خط خطي شده اند ، مي شود .  استفاده از تصوير فيلم سينمايي براي خلق يك پوستر سينمايي ساده ترين و سهل الوصول ترين راه ممكن براي خلق چنين پوستر هايي است كه ديگر به دليل كثرت استفاده توسط طراحان مختلف ، قدرت جلب توجه مخاطب را از دست داده است . استفاده از شكل مربع نيز تشديد كننده تقارني شدن تصوير و سكون بيش از حد آن است .
در مجموع به نظر مي رسد ، هنرمند ساده ترين و سهل الوصول ترين شيوه ها و روش هاي رايانه اي را به هنگام خلق اين پوستر بكار بسته است ، تا اثر خود را خلق كند . همين امر يعني برخورد ساده انگارانه با اثر گرافيكي عاملي شده تا هنرمند از آستانه خلق يك اثر قابل قبول دور شود و اين بار نتواند اثري درخور توجه خلق كند .
آنچه در پايان مي توان گفت اين است ، كه چگونه برگزار كنندگان چنين مراسمي به راحتي از مقوله طراحي گرافيك پوستر خود مي گذرند و هر اثري را براي چاپ مي پذيرند . آيا به راستي برگزار كنندگان اين جشنواره نمي توانند از مشاوره متخصصان ويا  نهادهايي همانند انجمن صنفي گرافيك ايران براي تائيد كيفيت طرح چاپي خود بهره ببرند ؟