شعری از آیت الله صافی گلپایگانی به مناسبت میلاد امام رضا(ع)

به گزارش خبرنگار مهر در قم، شعر آیت الله لطف الله صافی گلپایگانی به نام “ خاکسار دوست” به شرح ذیل است.

 
باز آمدم به طوس، به شهر و دیار دوست                          شهر شهادت و حرم مشکبار دوست

شهرى که هست قبله‌ی عشاق و عارفان                            شهرى که هست مشتهر از اشتهار دوست
 
شهر وفا و طور لقا مشهد رضا                                      دارد شرافت از شرف و اعتبار دوست

ز آن طوس گشته شهره‌ی آفاق کاندر                              آن گردیده دفن، پیکر پر افتخار دوست
 
می‌سوختم ز آتش سوزان هجر او                                  شُکر آن که باز، کرد نصیبم جوار دوست

آب حیات و عمر ابد کى برابر است                                با دولت حضور دمى در کنار دوست
 
امر جهان و نظم امور جهانیان                                      ز امر خدا است در کف با اقتدار دوست
 
صف بسته‌اند خیل ملائک به احترام                              در روضه مقدس گردون مدار دوست
 
ما را سخن ز بیش و کم و هست و نیست، نیست               بگزیده‌ایم خطّ و ره اختیار دوست
 
من کیستم که در ره او جان فدا کنم؟                              جانم فداى آن که بود جان نثار دوست
 
جود و گذشت و مردى و ذرّه پرورى                           رحم و وفا و مهر و کرم هست کار دوست
 
تنها نه خاکسار در دوست گشته‌ام                               من خاکسارم آن که بود خاکسار دوست
 
در کفشدارى حرم شاه دین رضا                                 من کفشدار آن که بود کفشدار دوست