این تغییرات در حالی ظرف روزهای آینده جنبه عملی به خود خواهد گرفت که بسیاری از کارشناسان و صاحب نظران ورزشی اینگونه تغییرات را در فاصله کمتر از یکسال تا بازیهای آسیایی 2010 چین، غیرمنطقی و غیرکارشناسی می دانند و نسبت به عواقب سوء آن بر پیکره ورزش کشور هشدار داده اند.
رئیس سازمان تربیت بدنی که انتظار می رود با ایجاد ثبات مدیریت و حفظ مدیران کارآمد ورزش، با جذب اعتبارات و بودجه‌های مناسب از دولت بتواند ورزش کشور را در دورخیز مناسبی برای مدال آوری در بازیهای آسیایی و کسب جایگاهی بهتر از ششمی بازیهای آسیایی 2006 دوحه قطر قرار دهد در نخستین اقدام جدی خود پس از سه ماه ریاست در سازمان تربیت بدنی نشان داد نگاه چندان مثبتی به مدیران کارگشته ورزش و یا حداقل برنامه های آنها ندارد.
اینکه حذف مدیران با سابقه که به مرور شاهد به بارنشستن برنامه ریزی ها و هدفگذاری های آنها در ورزش کشورهستیم تا چه اندازه می تواند این بخش را به باروری و تحول برساند، سئوالی است که باید منتظرماند و عواقب تصمیمات امروز را درآینده نزدیک دید. محقق شدن این تصمیم نشان می دهد سازمان تربیت بدنی بازهم گرفتار تصمیمات لحظه ای و دفعی شده است و نگاه برنامه ای و رویکرد کارشناسی جایی در تصمیمات ندارد.
اخبار دریافتی ازسازمان تربیت بدنی حاکی از آن است که 12 فدراسیون ورزشی پس از نشست عصر روز سه شنبه (3 آذر) دستخوش تغییرخواهند شد. گفته می شود قرار است این دست مدیران با ارائه استعفای خود به ریاست سازمان، دست مدیران بالا دستی را برای تغییرات جدید باز بگذارند.
کرم الله علیمرادی (پزشکی ورزشی) ، شاهرخ شهنازی (تنیس روی میز) ، وحید مرادی (شنا ، شیرجه و واترپلو) ، مهدی کرباسیان (بدمینتون)، محمدرضا تابش (سوارکاری)، بهرام افشارزاده (وزنه برداری) ، محمد نوحی (رزمی) ، عزالدین حیدری (همگانی) ، محمد پولادگر (تکواندو) و ... از جمله فدراسیونهایی هستند که پس از جلسه روز سه شنبه از ریاست فدراسیونهای تحت امر خود کناره گیری و به جای آنها سرپرستان جدید منصوب خواهند شد.
جالب اینجاست مدیران موفقی نظیر محمود مشحون رئیس فدراسیون بسکتبال نیز در فهرست تغییرات سازمان قرار داشتند که در نهایت اتفاقات پشت پرده و عملکرد قابل قبول بسکتبال درسالهای گذشته و البته برخی رایزنی ها باعث شد، سازمان در نهایت بپذیرد سکان هدایت بسکتبال ایران کماکان در دست این مدیر باتجربه باقی بماند.
گفته می شود علی کفاشیان رئیس فدراسیون فوتبال نیز از حاشیه امنیت چندانی برخوردار نیست و احتمال اینکه رئیس فوتبال هم جای خود را به گزینه مورد نظر سازمان تربیت بدنی بدهد وجود دارد.
موج تغییرات در فدراسیونهای ورزشی در حالی صورت می گیرد که چنین موجی از تغییرات حداقل در طول یک دهه گذشته در ورزش کشور بی سابقه بوده و امید می رود این تغییرات بتواند ورزش کشور را با کمترین تنش به سوی اهداف بلند سازمان در کسب افتخارات آسیایی و المپیک رهنمون کند.
نظر شما