سازمان محیط زیست برنامه مدونی برای حضور در نشست کپنهاگ ندارد

به گزارش خبرنگار مهر، کارشناسان مسائل زیست محیطی اجلاس کپنهاگ (Copenhagen Summit) را کنفرانسی استراتژیک می خوانند که می تواند تاثیر فعالیتهای صنعتی و ناپایدار بشر بر پدیده های آب و هوایی را سامان دهد و مبارزه علیه تغییرات اقلیمی و پدیده "جهان گرمایی" را فرماندهی کند. هدف از این نشست تنظیم معاهده ای جدید برای مقابله با گرمایش زمین عنوان شده است. اگرچه بسیاری نیز این اجلاس را همزاد پیمان کیوتو (Kyoto Protocol) می دانند که دوستداران حافظ محیط زیست را نا امید کرده است.

ایران به دلیل نبود برنامه ای مدون و هدفمند نتوانسته کمترین اعتبار از تسهیلات بین المللی که از سوی بانک جهانی و سازمان ملل ارائه شده استفاده کند

یاسر انصاری

دبیرکل کانون عالی گسترش فضای سبز و حفظ محیط زیست ایران در گفتگو با خبرنگار مهر اجلاس کپنهاگ را تلاش انسانها برای جلوگیری از تغییرات شدید اقلیمی دانست و گفت: " در سال 1997 پروتکل کیوتو نتوانست در اجرا موفق باشد چرا که کشورهای توسعه یافته و قدرتمندی مثل آمریکا و استرالیا نقش خود در ترمیم وضعیت آب وهوایی و کاهش اثراث گلخانه ای را انجام ندادند ولی می توان به نتایج این اجلاس امیدوار بود."

زمین اما با پراکنش انبوه گازهای گلخانه ای (Greenhouse gases) مواجه است و لایه حفاظتی خود را از دست داده تا متخصصان، سوراخ شدن لایه حفاظتی ازن را دوره دلهره آور جدیدی از حیات کره زمین- این تنها پناهگاه بشر- بدانند اتفاقی که از سوی کشورهای توسعه یافته و صنعتی بر مردم جهان تحمیل شد. پخش گازهای دی اکسید کربن در اثر فعالیتهای گلخانه ای کشورهای بزرگ صعتی به خصوص آمریکا، تنفس در هوای کره زمین را با چالشی عمیق مواجه کرد، چالشی که حیات در کره خاکی را هدف گرفت.

یاسر انصاری کارشناس مسائل زیست محیطی با اشاره به تغییرات اقلیمی جهان این مسئله را مهمترین مخاطره امنیتی دنیا ارزیابی کرد و افزود: "تمام دنیا بدون ملاحظات مرزهای ژئوپلتیک با این پدیده درگیر هستند و ما از آنها می خواهیم بدون توجه به اختلافات سیاسی از این فرصت تاریخی برای جلوگیری از گسترش تغییرات آب و هوایی جهان استفاده کنند." 

با این حال تی باراک حسین اوباما رئیس دولت آمریکا اعلام کرد؛ تا سال ۲۰۲۰ میلادی تولید دی‌اکسید کربن خود را تا مرز 17 درصد کاهش خواهد داد و هوادران محیط زیست امیدوارند این اجلاس بتواند توجه کشورهای ویران کننده اقلیم بین المللی را به خود جلب کند.

انصاری دبیرکل کانون عالی گسترش فضای سبز ایران با انتقاد از نبود برنامه ای مدون برای شرکت کشور ایران در اجلاس کپنهاگ گفت: "کشور ایران متحمل خسارات زیادی در بحث تغییرات اقلیمی شده است که سونامی های کوچک در جنوب ایران و سرمای بی سابقه سال 86  و یا مدل ویرانگری مثل طوفان گونو در سیستان و بلوچستان از جمله این خسارات است. از سوی دیگر پوشش گیاهی و فضای سبز شهری در ایران نیز بی تاثیر از این تغییرات نبوده چرا که گونه های غیر بومی در ایران با مشکل جدی مواجه شدند و پوشش جنگلی کشور نیز از این پدیده متاثر شده است."

این متخصص محیط زیست اضافه کرد: "ایران در پیمان کیوتو که نتایج موثری هم در پی نداشت به مراتب قدرتمندتر و آماده تر از کپهناگ شرکت کرد. چرا که الان و در آستانه این نشست، هیچ برنامه مقدماتی در ایران و از سوی سازمانهای مرتبط ارائه نشده و حتی نظر کارشناسان و متخصصان در مورد این اجلاس و برنامه های این نشست پرسیده نشده است و به نظر نمی رسد حضور موفقی در اجلاس کپنهاگ داشته باشیم."

 به هر روی با تمامی ابهاماتی که در نتایج نشستهای بین المللی وجود دارد، باید به اجلاس کپنهاگ به دیده امید نگاه کرد چرا که چین به عنوان کشوری در حال توسعه و بزرگترین تولید کننده‌ گازهای گلخانه‌ای جهان در اقدامی داوطلبانه و در کنار آمریکا و استرالیا و دیگر کشورهای توسعه یافته اعلام کرد تا سال ۲۰۲۰ میلادی تولید گاز دی‌اکسید کربن را در مقایسه با سقف سال ۲۰۰۵ میلادی۴۰ تا ۴۵ درصد کاهش خواهد داد. بنا براین گزارش و ‎بر اساس اهداف تعیین شده افزایش تولید گازهای گلخانه‌ای در این کشور کمتر از آهنگ رشد اقتصادی خواهد بود.

از سوی دیگر، این متخصص محیط زیست معتقد است اعتبارات جهانی تسهیل شده برای کشورهای جهان سوم اگر چه روزنه امید این کشورها برای توازن در توسعه را هموار می کند اما دولت ایران به عنوان کشوری در حال توسعه به دلیل نبود برنامه ای مدون و هدفمند نتوانسته کمترین اعتبار از این تسهیلات بین المللی که از سوی بانک جهانی و سازمان ملل ارائه شده است را دریافت و استفاده کند.

با این حال دکتر یوسف رشیدی متخصص مباحث آب و هوا و آلودگیهای آب و هوایی در گفتگو با خبرنگار مهر، مسئله گرم شدن کره زمین را مقوله ای جهانی و فراتر از مرز کشورها دانست و گفت: " تغییرات اقلیمی روی پارامترهای مختلف مثل تنوع زیستی، جنگلها، منابع آب ، سوراخ شدن لایه ازن و موارد بسیار دیگری به طور مستقیم و غیر مستقیم اثر می گذارد."

مدیرکل دفتر کنترل کیفیت هوای تهران با اشاره به کاهش برف و باران در ایران این مسئله را متاثر از بحران تغییرات آب و هوایی جهان دانست و افزود: "کشور ما اگرچه در منطقه ای خشک واقع شده اما اثر گازهای گلخانه ای تولید شده در آن گوشه دنیا بر وضعیت آب و هوای ایران تاثیر گذاشته است."

دکتر رشیدی اضافه کرد: اگر تا چند سال آینده روند افزایش گازهای گلخانه ای کنترل نشود و این گازها کاهش نیابد، شرایط آب و هوایی جهان شرایط غیر قابل بازگشتی را خواهد داشت چرا که بیشترین عامل انتشار این گاز افزایش مصرف سوخت و در نتیجه تولید co2 است.

این متخصص مسائل آلودگی هوا با اشاره به میزان بارشها در چند سال اخیر تاکید کرد: مدلها نشان می دهد تغییرات آب و هوایی باعث شده مناطق خشک روز به روز خشکتر و از میزان بارندگی در این ماطق کاسته شود و از طرف دیگر مناطق پر باران با ریزشهای سیل آسا مواجه شوند که همین مسئله تعادل کره زمین را به هم می زند.

افزایش دمای هوا و در نتیجه آب شدن یخ قطبها و بالا آمدن آب دریاها و اقیانوسها و در نهایت به هم خوردن چرخه آب و هوایی و خشکسالی های پی در پی و بروز طوفانهای مرگبار و ... محصول این شرایط ناهمگون آب و هوایی است که می توان سیلهای ویرانگر صحراهای عربستان در روزهای گذشته را نتیجه همین بر هم خوردن تعادل طبیعی کره زمین ارزیابی کرد. در نهایت باید پرسید آیا امروز جهان شرایطی بحرانی تر از تغییرات اقلیمی را به خود دیده است و آیا اجلاس کپنهاگ می تواند خاطره شکست پروتکل کیوتو را از یادها ببرد و شرایط نجات زمین را فراهم آورد؟

------------------------------
  گزارش: جواد حیدریان