ه گزارش خبرنگار مهر، در برنامه بعد از ظهر دومین هم‌اندیشی مدیریت فرهنگی که در خانه سینما برگزار شد، امید محکمی (مدیریت هنری در دوره تیموریان)، رضا دبیری نژاد، محمد حکمت (مدیریت موزه، تجربه متفاوت در مدیریت هنری)، محمد حسن حامدی (مدیریت هنری و نقد هنر)، محمد علی حسین نژاد(عصر مدیریت هنری) و منوچهر اکبرلو (مدیریت اقتصاد سینما) مقالات خود را ارائه کردند.
در پایان این همایش محمد مهدی عسگرپور مدیرعامل خانه سینما گفت: در این دو روز مباحث متنوعی مطرح شد که باید آنها در صندوق پیشنهادات ارائه داد. برگزاری این هم‌اندیشی اتفاق خوبی بود که توسط چهار نهاد صنفی خانه سینما، خانه موسیقی، خانه تئاتر و هنرهای تجسمی برگزار شد و هر کدام با توجه تخصص خود مباحث مشترکی را مطرح کردند که امیدواریم در آینده نزدیک این مقالات به صورت کتاب منتشر شود و همچنین برای دسترسی علاقمندان به آنها به زودی روی سایت خانه سینما نیز قرار می‌گیرد.
وی افزود: مدیریت هنری را نمی‌توان از اقتصاد هنر جدا کرد. اقتصاد را اگر کلی تر از آمار و ارقام ببینیم راحت تر می‌توانیم درباره آن بحث کنیم. اگر بتوانیم سه ویژگی وجود هنر، به وجود آمدن اثر هنری و مخاطبین را به درستی در نظر بگیریم در این صورت بهتر می‌توانیم درمورد اقتصاد هنر بحث کنیم.
عسگرپور ادامه داد: در بخش‌های دیگر کشور به غیر از هنر به نظر می‌رسد که شرایط به گونه ای تعریف شده است که آنها قادرند مدیرانشان را خودشان انتخاب کنند. به طور نمونه در صنعت‌های دولتی مانند خودرو سازی مدیران مشخصی وجود دارد که عمدتا از همان حوزه و با توجه به تخصص انتخاب می‌شود. اما در حوزه هنر ما با پدیده عجیب و غریب روبرو هستیم که اصولا مدیران آن هیچ ربطی با هنر نداند.
وی خاطر نشان کرد: در حوزه مدیریت هنر باید به بحث اقتصاد هنر بیشتر پرداخت. در دوره‌ای در هنر این کشور مدیران مناسب و کارآمدی صاحب منصب بودند. اما متاسفانه در برخی دوره‌ها به این موضوع و انتخاب مدیران هیچ توجه نشده است. بعضی مدیران وقتی در سیستم قرار می‌گیرند، عملکردشان باعث دلخوری هنرمندان خواهد شد.
مدیرعامل خانه سینما با اشاره به نقش دولت در بحث هنر و رویارویی با هنرمندان عنوان کرد: نقش دولت در جایگاههای مختلف هنری ممکن است انحرافاتی را به وجود آورد. حتی در بعضی شرایط دلسوزهای دولت به خاطر نداشتن تخصص ممکن است به ضررهنر و هنرمندان شود. متاسفانه ما با وضعیت غیرشفافی روبرو هستیم که مدیران را بنا به سلیقه خود انتخاب می‌کنند.
وی افزود: بعضی گروهها نمی‌توانند آزادی هنرمندان را تحمل کنند. البته منظور از آزادی لجام گسیختگی نیست. نگاههای دولتی همیشه مثل شمشیر دو دم عمل کرده‌اند. آنها هم مسئولیت پذیری را می‌گیرند وهم مسئولیت پذیری از خود نشان نمی‌دهند. اگر این مسئله را از روی دوش دولت برداشته شود، هنرمند جایگاه واقعی خود را بهتر پیدا می‌کند و مسئولیت پذیری بیشتری را برعهده می‌گیرد.
عسگرپور با اشاره به نقش بخش خصوصی گفت: مباحث زیادی درباره حضور بخش خصوصی مطرح شده، اما بیشتر در حد شعار باقی مانده و به عنوان یک جریان مداوم و یک ساز و کار قابل دفاع مطرح نشده است.
وی تاکید کرد: در حال حاضر حوزه‌های مختلف هنری به سبک تلویزیون اداره می‌شود. به عنوان مثال تولید اثر هنری با بودجه مشخص هنری انجام می‌شود و نقش مولف در آن اصلا مهم نیست و گروه تولیدی می‌توانند محصول را به دلخواه نمایش دهند و یا این کار را انجام ندهند. این دقیقا اتفاقی است که در تمام تلویزیون‌های دنیا در حال رخ دادن است.
وی در پایان عنوان کرد: بخش قالب سینما مدیریتی است که تلویزیون را اداره می‌کند. ریشه اصلی تمام این مسائل بحث اقتصاد هنر است. این بحث همیشه حواشی مختلفی پیدا می‌کند و به صورت مداوم و مشخص مطرح نمی‌شود. امیدوارم در گردهمایی آینده به این موضوع بپردازیم.
نظر شما