اولین سکونت گاه های انسان، غارها بودند و انسان از همان روز به غار و کوهستان با دیده احترام نگریست. این احترام و قدرشناسی به تدریج تبدیل به تقدس شد تا جایی که برخی کوه ها نام و جایگاهی مقدس پیدا کردند و انسان برای نامیدن بعضی از آنها واژه های مقدسی به کار برد. حتی امروز و در عصر هجوم تکنولوژی و زندگی ماشینی، آدمی همچنان به دنبال بازگشت به اصل خویش است. کوهنوردی عشق به طبیعت است. عشق به پاکی چشمه سار، به سبزی جنگل، به نیلگونی دریا، به صلابت سنگ، به لطافت گل، به فروتنی خاک، به سپیدی برف، به توفندگی طوفان، به سبکی نسیم و به سنگینی کوه.
