ایرانی ها که نمایش تعزیه را به راه انداختند، به فکر نمایش و هنر بودنش نبودند. بلکه به دنبال راهی برای عزاداری و نشان دادن مصیبت های وارد بر خاندان پیامبر بودند. به همین دلیل تماشای این نوع نمایش نیز با تماشای دیگر نمایش ها متفاوت بود. این جمله را از پدران و مادران یک یا دو نسل پیش مان شنیده ایم که ''برویم تماشای تعزیه. ثواب دارد''
