بی‌بی رباب مادربزرگیست اهل شهر ییلاقی درود از توابع نیشابور که بیش از ۱۵ سال است که تنها زندگی می‌کند. گرچه اقوام و فرزندان او را از یاد نبرده‌اند و هر از گاهی سری به خلوت او می‌زنند، اما هنوز همچون روزگار جوانی تمامی کارهای روزانه خود را به رقم سالخوردگی بدون کمک کسی انجام می‌دهد. اگر چه نگاهش خسته شده و چشمانش دیگر سمت و سوی گذشته را ندارد، اگر چه چهرۀ پرچین و چروکش نشان از گذر سالها و خاطرات تلخ و شیرین بیشماردارد، اما هنوز هم می‌شود برای زندگی او مثال زد که یک دست صدا دارد. مادرها هم پیر می‌شوند برای بعضی‌هایشان اوقات سالمندی در کنار فرزندان و عزیزانشان طی می‌شود و برای بعضی دیگر در تنهایی و سکوت.
نظر شما