اللَّهُمَّ إِنِّی أَفْتَتِحُ الثَّنَاءَ بِحَمْدِکَ [خدایا، من با سپاس تو ستایش را آغاز می کنم] ، ماهی را آغاز میکنم که چشم امیدم در همه سال، به شب های آن دوخته شده است. شب هایی که دست نیازم بالا بیاورم، به پهنای صورت اشک بریزیم و أَیْقَنْتُ أَنَّکَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ فِی مَوْضِعِ الْعَفْوِ وَ الرَّحْمَةِ [و یقین دارم که در جای عفو و رحمت مهربان ترین مهربانانی]
این شب ها جای جای شهر، رنگ و بوی مناجات و دعا به خود می گیرد و محافل ذکر و مناجات، رونق فراوان دارند. یکی از پررونق ترین این محافل، مجلسی است که در مسجد ارک تهران برپا می شود و سال های سال است که با نام حاج منصور ارضی گره خورده. جمعیت فراوانی که به این مجلس می آیند، خیابان های اطراف مسجد را نیز در بر می گیرد.
نظر شما