اللَّهُمَّ أَذِنْتَ لِی فِی دُعَائِکَ وَ مَسْأَلَتِکَ [خدایا در خواندنت، و در درخواست از حضرتت به من اذن دادی] ، حالا شب دوم از شب ها لمس کردن آسمان است. هنوز سر به زیر انداخته ام و بجز استغفار بر زبانم جاری نمی شود. اما امید به آن بارگاهی دارم که شنوایی در آن هست و ستودنم را می شنود، مهربانی هست که اجابتم می کند و آمرزنده ای هست که از لغزشم درگذرد. [فَاسْمَعْ یَا سَمِیعُ مِدْحَتِی وَ أَجِبْ یَا رَحِیمُ دَعْوَتِی وَ أَقِلْ یَا غَفُورُ عَثْرَتِی]
در نیمه های شب اگر در خیابان های همین شهر پرهیاهو گذر کنیم، جابه‌جا صدای الهی العفو را می شود شنید. یکی از این مجالس ذکر و مناجات، در مسجد دانشگاه شریف برقرار است. حجت الاسلام قاسمیان در نیمه شب های ماه مبارک رمضان جمعی را با خود همراه میکند.
نظر شما