کودکی ام یادم می آید . ماه محرم که فرا میرسید ، مادرم پیراهن سیاه تنم می کرد. مادرم یادم میداد، وقت رفع عطش ذکر «سلام بر لب عطشان حسین» فراموشم نشود. مادرم قنداقه مرا با دستانش رو به آسمان می برد و با اشکهای روی گونه هایش مرا فدایی حسین و علی اصغرش می کرد. از همان کودکی عشق تو بهانه ای در دلم شد، تا همیشه صدایت کنم «یا حسین» 

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha