صدرا علیزاده فرزند آخر یک خانواده هفت نفره است، او دو خواهر و دو برادر دیگر نیز دارد، صدرا از بچه های ابدی است، این جمله جالب را از مادر او شنیدم، مادری که تمام زندگی خود را وقف صدرا کرده است. صدرا که سندروم داون است در این خانواده بسیار عزیز است و جایگاهی که اکنون دارد به واسطه تلاش های مادرش می باشد، صدرا و مادرش بیشتر زمان خود را در رشت سپری می کنند که علت اصلی آن حضور صدرا در کلاس های موسیقی، آواز و ورزش است.

مادر صدرا از هیچ تلاشی برای موفقیت او دریغ نمی کند و پا به پای صدرا در محل کلاس های او حضور دارد و صدرا را حمایت می کند. صدرا در المپیادهای ورزشی نیز شرکت می کند. صدرا و مادرش در تایم کوتاهی از تابستان به روستای چملوگبین بخش شاهرود از خلخال می روند و پیش پدر خانواده می مانند و بعضی اوقات، دیگر فرزندان نیز از شهرهای دیگر به این روستا آمده و خانواده دور هم می باشند. پدر صدرا در روستا زنبورداری می کند  و هر زمان احترام خانم، مادر صدرا به روستا می آید به او کمک می کند. خواهر صدرا برای او میکروفنی خریده چون صدرا به آواز علاقه بسیاری دارد و وقتی در روستا است به جلوی درب منزل مادربزرگش می‌رود و تمرین آواز می‌کند. صدرا بیشتر کارهایش را خودش انجام می داد ولی برای کارهایی که به تمرکز بیشتری نیاز دارد مادرش به او کمک می کند مثل زدن ریش، گرفتن ناخن و مسائلی از این قبیل. صدرا همه دنیای مادرش است.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha