" ایستاده بر دستان"

تمام زندگی اش به دستانش وابسته است، مثل دو بال پرواز یک پرنده. مشکلات هم مانند سدی بزرگ مقابلش ایستاده‌اند؛ عشقی که به ثمر ننشست، شغلی که از دست داده و جامعه‌ای که او را به چشم دیگر نگاه می‌کند.
می‌داند باید خاطرات دویدن را فراموش کند اما خود را با زندگی بر روی «ویلچر» وفق داده و ناامید نیست. اکنون باور کرده، معلولیت ضایعه نخاعی محدودیت نیست، حتی اگر یک شهر پر از مشکلات مختلف را مقابل خود ببیند.
در استان گلستان با روندی افزایشی طی سال‌های گذشته، ۶۴۹ معلول ضایعه نخاعی تحت پوشش بهزیستی قرار دارند. افرادی که روزگاری مسئولیت اجتماعی یک خانواده را به دوش می‌کشیدند اکنون به ویلچر نشینی عادت کرده‌اند و به جای پا، دستانشان یاری گر مشکلات شده است.
حوادث و بیماری عمده علت بروز این معلولیت است. باور این تغییر در بسیاری از افرادی که دچار ضایعه نخاعی شده‌اند بسیار سخت انجام می‌شود و این یکی از جدی ترین مشکلات پیش روی آنها است. اما پس از قبول کردن این مشکل هم حضور در جامعه برای آنها به راحتی ممکن نیست. جدایی همسر و مشکلات عاطفی، پذیرش توسط خانواده و اقوام، موانع پیش روی تردد در محل زندگی، نبود شغل مناسب با شرایط افراد معلول، دسترسی سخت به مراکز پزشکی، درمانی، آموزشی و حتی اداری و از همه سخت‌تر نگاه متفاوت جامعه به افراد دارای معلولیت، سختی زندگی آنها را دو چندان کرده است.