به گزارش خبرگزاری مهر، نشریه "دی سایت" در تحلیلی در این باره نوشت: اروپا می بایست با تصویب پیمان لیسبون در اصل یک شماره تلفن برای ارتباط با دنیا ایجاد می کرد، اما چنین آرزویی برآورده نشد.
در بخش دیگری از این مطلب آمده است: پیمان لیسبون به وعده های اصلی اش وفا نکرد. اروپا با دنیا یک صدا و هماهنگ سخن نمی گوید بلکه هنوز مانند یک گروه آواز ناهماهنگ و با صداهای مختلف با جهان ارتباط برقرار می کند.
دو مسئولی که بنا بر قوانین پیمان لیسبون روی کار آمدند یعنی رئیس دائمی اتحادیه اروپا و وزیر امور خارجه این اتحادیه نیز آن گونه که انتظار می رفت قدرت اروپا در زمینه سیاست خارجی را به نمایش نگذاشتند.
نویسنده در ادامه خاطر نشان کرد که وضعیت از هم گسیخته اروپا بعد از تصویب پیمان لیسبون این روزها خود را در دیداری که قرار بود بین واشنگتن و اتحادیه اروپا برگزار شود نشان می دهد. قرار بود در می آینده نشستی بین آمریکا و اروپا برگزار شود که چنین نشستی همواره در تقویم تاریخ بین المللی وجود داشته و ثبت می شد.
تا به حال این نشست به این شکل برگزار می شد که اتحادیه اروپا نمایندگان خود را که شامل مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا و رئیس کمیسیون این اتحادیه بود در آن کشوری که رئیس دوره ای این اتحادیه را بر عهده داشت جمع می کرد.
طبیعتا حالا و بعد از تصویب پیمان لیسبون این انتظار می رود که به جای رئیس دوره ای اتحادیه اروپا رئیس دائمی این اتحادیه یکی دیگر از نمایندگان اروپا در این نشست باشد. این در حالی است که اسپانیا که در حال حاضر ریاست دوره ای این اتحادیه را در دست دارد چنین نظری را نپذیرفته و نخست وزیر اسپانیا خواهان دست دادن با اوباما در پایتخت اسپانیا ، مادرید بود.
نویسنده در بخش دیگری از این مطلب خاطر نشان کرد در حالی که واشنگتن به این ابهام ها در اروپا نگاه می کرد و سر تکان می داد دیپلماتهای آمریکایی درباره شرکت اوباما در چنین اجلاسی ابراز شک کردند. در این میان کاخ سفید خبر داد که اوباما به این سفر اروپایی نخواهد رفت.
در بخش دیگری از این مطلب آمده است: به این ترتیب اروپا برای دولت آمریکا آنقدر که انتظار می رفت مهم نبود. شانسها و ریسکهای حقیقی سیاست جهانی در جاههای دیگری غیر از اروپا انتظار می کشند؛ از جمله در چین، هند، افغانستان و آمریکای لاتین. اوباما نیز به جای اینکه در نشستی شرکت کند که دیگر نه خیلی از حقایق دنیا در آن سخن به میان می آید کارهای مهم تری را در پیش می گیرد.
نویسنده در پایان خاطر نشان کرد که هنوز اتحادیه اروپا و لیسبون دردناکترین پیامها درباره نقش این اتحادیه در دنیا را در پیش روی خود دارند؛ تصور کنید که حتی اروپا زمانی که یکصدا و هماهنگ با دنیا سخن می گوید کسی به آن توجه نمی کند.
نظر شما