به گزارش خبرنگار مهر، همایش "ایران سیاست و آینده‌شناسی" با حضور اندیشمندان اساتید و صاحب‌نظران صبح امروز سه‌شنبه 11 خرداد در تالار شیخ مرتضی انصاری دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران آغاز به کار کرد.
در ابتدای این همایش دکتر علی‌اکبر علیخانی رئیس پژوهشگاه مطالعات فرهنگی و اجتماعی گفت: موضوع این همایش آینده‌پژوهی است و روشهای آینده‌پژوهی و مبانی نظری آینده پژوهی و تبعات و نتایج آن در آینده‌پژوهی مورد توجه است.
سئوال مهم این است که مطالعات حال در علوم سیاسی و روابط بین‌الملل چه کمکی به ما کرده و چقدر در روند سیاست‌گذاریها مؤثر بوده است. تحلیل عملی بین پدیده‌ها و آزمون نظریه‌ها در این عرصه مهم هستند. پرسش مذکور پرسشی اساسی است که باید مورد توجه قرار گیرد. اینکه مطالعات حال و گذشته چقدر تاثیر گذاشته مهم است و نتایج و آثار مطالعات گذشته البته غیرقابل کتمان است.
وی افزود: پرسش عمیقتر این است که چطور می‌توان مطالعات علوم سیاسی در روابط بین‌الملل را تاثیرگذارتر کرد و نقش آنها را مثبت‌تر کرد. بی شک هدف از برگزاری این همایش و همایشهای نظیر این تحقق این سئوال است. یک پاسخ ساده به این سئوال این است که این مطالعات باید کارآمدتر باشد تا بتواند تاثیرگذارتر باشد. این سئوال مطرح می‌شود که کارآمدتر یعنی چه؟ زمانی یک رشته مطالعاتی می‌تواند کارآمد باشد که به مسئله و واقعیتهای جامعه بپردازد. در صورتی تحلیلهای ارایه شده و مبانی نظری با آن واقعیت پیوند خواهد داشت که مبانی نظری و بنیانهای تئوریک متناسب با آن واقعیتها شکل گرفته باشد.
علیخانی تصریح کرد: در صورتی مبانی نظری با واقعیتهای جامعه متناسب خواهد بود که در بستر همان واقعیتها شکل گرفته باشد از این چند گزاره می‌توان نتیجه گرفت که اگر روزی علوم انسانی به طور عام و علوم سیاسی و روابط بین‌الملل به طور خاص هرچه بیشتر در جهت حل مشکلات جامعه تلاش کند و کمتر موفق شود نوعی شکست در این مطالعات است.
فریدون رهنمای رودپشتی معاون پژوهشی دانشگاه آزاد در ادامه این همایش به بررسی موضوع آینده‌شناسی دانشگاه‌ها با رویکرد استادمحوری پرداخت و گفت: وقتی از دانشگاه صحبت می‌شود متولیان علم و فناوری به ذهن می‌آید. در خصوص متولیان علم و فناوری و این فرآیند بازیگران زیادی از جمله نهادها و افراد نقش بازی می‌کنند. در بخش نهادها دولتها به عنوان یکی از بخشهای حاکمیت این نقش را بر عهده می‌گیرند.در دولت وزارت علوم به عنوان یک نهاد اساسی مسئولیت راهبری و نه تصدی‌گری علم و فناوری در کشور را باید بر عهده داشته باشد. در بخش نهادها بخش دیگر خود دانشگاه‌ها هستند ولی باید توجه داشت که همه وظایف تولید علم و فناوری متوجه این نهد نیست. گروه سوم در بخش نهادها ، نهادهای حرفه‌ای یا NGOها هستند اینها می‌توانند نقشهای اساسی را در تولید علم و فناوری بر عهده گیرند.
وی افزود: در خصوص وظایف نهادها باید توجه داشت که وظایف هر کدام از این نهادها باید مشخص باشد اگر وظایف هر کدام از این نهادهای برشمرده به طور مشخص تعریف نشود، باعث تداخل در وظایف خواهد شد و به جای همگرایی منجر به واگرایی خواهد شد. علاوه بر نهادها اشخاص از جمله اساتید و دانشجویان نیز در تولید علم و فناوری نقش مهمی دارند. دانشگاه‌ها باید از شکل سنتی به شکل مدرن درآیند و نهادهای مرتبط با اساتید باید ارزش و بهای بیشتری داده شوند که انجمن‌های علمی یکی از آنها هستند. در مجموع در ایران می‌توان گفت نقش انجمنها در فرآیندهای تصمیم سازی کمرنگ است که نتوانسته در دنیای علم پاسخگو باشند.
نظر شما