وي ادامه داد: ازاين جهت براي ديگر كشورهايي كه مي خواهند درقرن 21 استقلال خود را حفظ كنند و به عنوان قدرت، پايگاهي در نظام بين المللي مطرح شوند به انرژي و سوخت مورد نياز آن براي فعاليتهاي اقتصادي روي آورده اند.
اين كارشناس روابط بين الملل با اشاره به اينكه درآينده هركشوري با چنين معضلي روبرو است اظهارداشت: اگر بتوان مطمئن بود انرژي فسيلي اعم از نفت و گاز درايران براي قرنها وجود دارد ، تعليق و كناركشيدن ازداشتن سوخت هسته اي تا حدودي قابل پذيرش است.
مطهرنيا با اشاره به اينكه ايران يك كشور تك محصولي است بيان داشت: بايد بپذيريم كه جهان غرب درتلاش است تا رشد قدرت ايران را درنظام بين الملل متوقف كند.
وي با تشريح سه نوع برخورد ديپلماتيك با جهان غرب خصوصا آمريكا ادامه داد: ايران و آمريكا نمي توانند ازطريق توازن قدرت وتعامل قدرت با يكديگر مذاكره كند بنابراين لازم است مسئولان سياسي كشور به دنبال راه حل سوم يعني توازن وتعامل با حفظ ايئدولوژيهاي اسلامي دربرابر آمريكا قرارگيرند.
اين كارشناس مسائل بين الملل بيان داشت: با توجه به شرايط فعلي حفظ استقلال كشور معطوف به اصل انرژي هسته اي نيست، اگر انرژي هسته اي براي حفظ استقلال را بعنوان حق مسلم بپذيريم لازم است هزينه هاي زيادي را پرداخت كنيم اما بايد توجه داشت كه با كمترين هزينه ها استقلال حفظ شود و آنوقت مي توانيم ادعا كنيم كه عقلانيت و اقتداررا دررفتارسياسي خود به كاربسته ايم.
وي تصريح كرد: استقلال كشورما نبايد به خاطر حفظ انرژي هسته اي به خطربي افتد اين چيزي نسيت كه ملت و تاريخ درمورد آن به خوبي قضاوت كنند.
اين مدرس دانشگاه درادامه با اشاره به اينكه انتخاب درسياست هميشه بين بد و بد تراست ادامه داد: دولتمردان ما بايد ميان حفظ استقلال و غني سازي سوخت هسته اي ، استقلال مردم را ارجحيت دهند واين به معناي شكست نيست.
مطهرنيا با اشاره به پذيرش قطعنامه 598 بيان داشت: دراين شرايط سياستي موفق تر است كه با توجه به شرايط فوق بهترين انتخاب را داشته باشد.
نظر شما