به گزارش خبرگزاري مهربه نقل ازروزنامه اصلي ژاپن"آساهي شيمبون" اين روزنامه درسرمقاله امروز خودمي نويسد : پيشرفت مهمي حاصل شده است كه احتمالا به يك حل صلح آميز در اختلافات بين المللي در مورد برنامه هسته اي ايران منجر شود . ايران يك موافقتنامه با آلمان انگليس و فرانسه سه كشور بزرگ اتحاديه اروپايي كه براي مهندسي يك راه حل ديپلماتيك در مورد مسئله ايران كه در نزديكي يك نقطه بحراني است ، تلاش مي كنند ، امضا كرده است .
ايران پذيرفته است كه فعاليتهاي غني سازي اورانيوم و فراوري را در مقابل حمايت تكنولوژيكي و همكاري در زمينه بازرگاني به حال تعليق درآورد .اگرچه اين موافتنامه همه شك و ترديدها را در مورد مقاصد هسته اي ايران برطرف نمي سازد اما مي تواند گام مهمي براي پيشرفت بيشتر در گفتگوها باشد . اين فرصت بايد براي ايجاد يك راه حل براي وضعيت خطرناك مورد استفاده قرار گيرد .
اين روزنامه دولت ژاپن در ادامه مي افزايد : ايران وارد كردن مواد و تجهيزات غني سازي اورانيوم را بدون گزارش اين فعاليتها به آژانس بين المللي انرژي اتمي ادامه داده است . افشاي اين حقيقت موجب شد كه سه كشور اروپايي گفتگوهاي خود را با ايران اغاز كنند تا اين اين مسئله را حل كند . پاييز گذشته ، ايران به يك موافقتنامه با سه كشور اروپايي رسيد تا فعاليتهاي غني سازي اورانيوم را متوقف سازد و پروتكل الحاقي به ان پي تي را امضا كند و درمقابل اروپاييها تعهد كردند كه از ايران درآژانس حمايت كنند .
با اينحال به دليل پايبند نبودن اروپاييها و ايرانيها به تعهدات خود اين عهدنامه به نتيجه نرسيد و ايران غني سازي را از سر گرفت .
از سوي ديگر برخي از كارشناسان با اشاره به تسليحات هسته اي اسرائيل و استقرار سربازان امريكايي در كشورهاي همسايه ايران نتيجه مي گيرند كه طبيعتا ايران بايد متقاعد شده باشد كه به تسليحات هسته اي نياز دارد و چنين محيط امنيتي ايران را به سوي بازدارندگي از راه تسليحات هسته اي سوق مي دهد .
شيمبون در ادامه مي افزايد : به هرحال ايران نبايد هرگز سعي كند كه توافقنامه اخير را براي خريد زمان مورد استفاده قرار دهد .
اساهي شيمبون مي افزايد دلايل بسياري وجود دارد كه چرا يك راه حل ديپلماتيك براي اين مسئله تا اين حد مهم است . اولين دليل اين است كه خواسته امريكا براي ارجاع پرونده ايران به شوراي امنيت موجب طولاني شدن اختلافات و حل نشدن سريع آن مي شود .
اين روزنامه مي افزايد صداهايي كه ايران را به ارجاع به شوراي امنيت تهديد مي كنند احتمالا دردور دوم رياست جمهوري جرج بوش افزايش خواهند يافت و اين دولت را به سوي يك موضع سخت در قبال ايران رهنمون خواهد شد . در همين حال چين كه با ايران روابط گسترده اي دارد با ارجاع پرونده ايران به شوراي امنيت مخالفت خواهد كرد . انگليس ، فرانسه و روسيه در مورد اين ايده بسيار مردد به نظر مي رسند . بنابراين اعمال تحريم در قبال ايران يك گزينه واقعگرايانه نيست .
در صورتيكه شوراي امنيت به دليل اختلاف بين اعضاي دائم عملكرد خود را متوقف سازد ، دولت بوش احتمالا به دنبال اعمال تحريمهاي اقتصادي خارج از چارچوب قانوني سازمان ملل عليه ايران خواهد بود كه اين مسئله سناريوي پيش از جنگ عراق را تكرار و سازمان ملل را بيش از پيش تضعيف خواهد كرد .
دوم اينكه ، اقدام نظامي آمريكا عليه ايران نتايج مصيبت باري خواهد داشت . اگر آمريكا پس ازعراق جنگي را عليه ايران آغاز كند ، وضعيت خاورميانه به طور نااميد كننده اي آشفته و نابسامان خواهد شد . قيمت نفت به سرعت بالا خواهد رفت . و اگر اين برداشت كه استفاده از زور تنها راه موثر براي منع توليد و گسترش تسليحات است ، شيوع پيدا كند رژيم كنوني منع توليد و گسترش تسليحات هسته اي فروخواهد پاشيد .
تنها گزينه واقعگرايانه براي جامعه جهاني اين است كه تلاش كند با ايران وارد گفتگو شود و با استفاده از پاداشهاي مختلف از جمله حمايت از برنامه هسته اي صلح آميز اين كشور ، تهران را به كنارگذاردن تلاشهاي تسليحات هسته اي تشويق كنند .
همچنين لازم است كه دولت بوش براي مهار خود تحت فشار قرار گيرد .
اگرچه انگليس در مسئله عراق با فرانسه و آلمان اختلاف پيدا كرد اما اين سه كشور در مورد مسئله ايران توافق كامل دارند . ژاپن نيز بايد تلاش كند ايران و امريكا را به مسير درست هدايت كند .
نظر شما