به گزارش خبرنگار مهر، این کتاب با تقسیم مباحث مربوط به انقلاب به سه بخش مباحث نظری، تاریخی و آسیب‌شناسانه در پس کاوش نظری انقلاب اسلامی ایران است. انقلاب نیز مانند هر پدیده دیگری به نسبت پارادایم پژوهشگران، معنا و وجود متفاوتی پیدا می‌کند که نگارنده کتاب نیز از این قاعده مستثنی نیست.
در فصل اول کتاب به مباحث نظری فرهنگ و فرهنگ سیاسی پرداخته شده است. در این فصل ابتدا با طرح مکتب‌ها و روش‌های مختلف فرهنگ‌پژوهی، نویسنده دریافت خود از فرهنگ را بیان کرده است. این فصل با بیان مبسوط تلقی نویسنده از مفهوم فرهنگ سیاسی به پایان می‌رسد و در ضمن آن روش‌های به کار گرفته شده در این پژوهش نیز بررسی می‌شود و از درون این مباحث، نظریه فرهنگ سیاسی شکل می‌گیرد.
در فصل دوم بنا به ضرورت‌های روش‌شناسانه و نوع دریافتی که نویسنده از فرهنگ سیاسی دارد، زمینه‌های تاریخی شکل‌گیری فرهنگ سیاسی ایران در دروه صفویه و مشروطه بررسی شده است. در فصل سوم که به دو قسمت «فرهنگ سیاسی جامعه» و «فرهنگ سیاسی حاکم پهلوی» تقسیم شده، به طور مبسوط فرهنگ سیاسی هر دو قسمت بیان و توصیف شده است. همچنین، پژوهش‌های پرسش‌نامه‌ای درباره نخبگان سیاسی و وابستگان به بروکراسی پهلوی در این فصل بررسی شده است.
در بخشی از این کتاب با عنوان «فرهنگ سیاسی ایران در دو دهه پسین پهلوی» می‌خوانیم:
در شعر ابتهاج اثر چندانی از فلسفه زندگی و سیاسی او به چشم نمی‌خورد. یعنی به درستی معلوم نیست که آمال نهایی او کجاست و مدینه فاضله و انسان کامل او کدام است. اما یک نکته به روشنی دریافت می‌شود که او از وضعیت کنونی رضایت ندارد. ابتهاج از زمانی که نهضت ملی شکست خورد و عناصر آن زندانی و تبعید و اعدام شدند، سال‌های پس از آن را همواره به شب تاریک تشبیه کرده است. البته او پیش از آن نیز فضای کلی حاکم بر ایران را دور از جهان مطلوب معرفی کرده که شعر شبگیر مشهورترین نمونه این شعرهاست.
«انقلاب و فرهنگ سیاسی ایران» با 422 صفحه، شمارگان 2 هزار و 500 نسخه و قیمت 6 هزار و 500 تومان منتشر شده است.
نظر شما