به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ژاپن تایمز، "رامش تاکور" مدیر مرکز منع اشاعه هسته ای و خلع سلاح دانشکده "کرافورد" در دانشگاه ملی استرالیا درباره مشکلات تحریم ایران از سوی هند می گوید: نیکلاس برنز معاون وزیر خارجه آمریکا طی یک یادداشت دیپلماتیک در 20 فوریه از اینکه هند به خرید نفت ایران ادامه می دهد و نمی تواند به تحریمهای غربی علیه جمهوری اسلامی بپیوندد ابراز تاسف کرد.
این روزنامه می نویسد: برنز در این یادداشت به گزارشی واکنش نشان می داد که در آن عنوان شده بود "دهلی نو در حال گفتگو با تهران برای معاملات پایاپای و یا پرداخت به روپیه است در حالی که غرب علیه بانک مرکزی ایران تحریم هایی را اعمال کرده است" که این اقدام دهلی برای از نظر وی برای آمریکا مایوس کننده و ناامید کننده است.
این مطلب در ادامه با اشاره به تحولات اخیر و ترور یکی از کارکنان سفارت رژیم اسرائیل در دهلی‌نو و تلاش اسرائیل برای نزدیک شدن به دهلی‌نو آورده است: هند هم اکنون دیگر نمی تواند در تنش های خاورمیانه در کنار باشد. پس از اعمال تحریم های آمریکایی و اروپایی علیه ایران هند باید یک سری اقدامات را برای توازن منافع و ارزشها با بهترین اقدام داشته باشد.
در بخش دیگری از این مطلب نویسنده با اشاره به پیامدهای اقدام ماجراجویانه علیه ایران می نویسد: هرگونه اقدامی علیه ایران می تواند پیامدهای زیاد، غیرقابل پیش بینی و غیر قابل کنترلی به همراه داشته باشد. بسیاری از اتفاقات بد و اشتباه می تواند طی جنگ رخ دهد. در ایران همه تاسیسات هسته ای شناخته شده نیستند و بسیاری از آنها هم ممکن است در یک حمله؛ قابل تخریب یا ضربه زدن نباشند و ایران چندین گزینه برای ضربه زدن به منافع غرب در فلسطین، لبنان، عراق، و افغانستان دارد و ضمن اینکه می تواند سبب افزایش قیمت های نفت هم بشود که این می تواند به غرب و دیگر اقتصادها ضربه بزند.
ژاپن تایمز می نویسد: اقدام علیه ایران ممکن است بتواند جدول زمانی برای دستیابی ایران به تکنولوژی هسته ای را به تاخیر بیندازد اما قطعا موجب وفاق ملی بیشتر خواهد شد و تصمیم ایران برای دستیابی به بمب را هم استوارتر خواهد کرد بنابراین یک ایران مسلح به تسلیحات اتمی پس از حمله خطرناک‌تر و غیر قابل پیش‌بینی‌تر خواهد بود.
در بخش دیگری از این مطلب آمده است: هند باید توازنی را در روابط خود با ایران، اسرائیل، عربستان سعوی و آمریکا برقرار کند. هند اکنون روابط خوبی با ایران بر اساس منافع امنیتی و تجاری دارد. ایران 12 درصد از نفت هند را فراهم می کند و دهلی نو علاقه تاریخی برای واردات گاز از ایران دارد و از همه مهمتر اینکه این دو کشور تا به امروز و در آینده قابل پیش بینی هیچ تنش عمده ای در حوزه منافع نداشته و نخواهند داشت.
در پایان این مطلب آمده است: هیچ دولتی در هند نمی تواند و نباید این واقعیت را نادیده بگیرد که 150 میلیون نفر در این کشور مسلمان زندگی می کنند و هند باید نگرانی های آمریکا و اسرائیل را درنظر داشته باشد اما دوستان هند هم باید ضرورتهای سیاست خارجی دهلی نو را درک کنند.
نظر شما