حسين پوراحمدي عضو هيات علمي دانشكده روابط بين الملل درگفت وگو با خبرنگار سياسي "مهر"، در خصوص دادن مشوق هاي اقتصادي ازسوي آمريكا به ايران گفت: اعلام حمايت آمريكا از عضويت ايران در سازمان تجارت جهاني(WTO) و فروش قطعات ايرباس به ايران امتيازي بسيار بچه گانه است و اصلا با توانمندي ايران درباره غني سازي قابل مقايسه نيست اما با توجه به يك دوران متمادي محاصره اقتصادي ازسوي آمريكا عليه ايران، شكستن و يا پايان محاصره اقتصادي عليه ايران اقدامي مثبت است و مي توان از آن به عنوان يك امتياز نام برد اما با دستاورد ايران در غني سازي اورانيوم قابل مقايسه نيست.
پوراحمدي با اشاره به اينكه بن بست در مذاكرات ايران و اروپا قابل پيش بيني بود، گفت : به نظر مي رسيد وقتي آمريكا در مرحله اول، همراهي با اروپا را پذيرفت اين همراهي منوط به شكست مذاكرات شد. در واقع درخواست اروپا و آمريكا از ايران براي توقف غني سازي و عدم پذيرش اين مساله ازسوي ايران اولين گام شكست اين مذاكرات است. همراهي آمريكا با اروپا براي تسهيل در ارجاع پرونده ايران به شوراي امنيت و بي نتيجه ماندن اين مذاكرات بود كه كاملا قابل پيش بيني بود.
عضو هيات علمي دانشكده روابط بين الملل با اشاره به اينكه ايران براي دفاع از حق مسلم خود بايد هزينه بپردازد، گفت : تهديد اروپا عليه ايران در خصوص ارجاع پرونده به شوراي امنيت به اين راحتي تحقق نمي يابد. در واقع، شكست مذاكرات ژنو شكست ديپلماسي اروپا است و علت اينكه اروپا از روز اول وارد مذاكرات با ايران شد بخاطر جلوگيري از انحصار آمريكا در منطقه خاورميانه بود كه انحصار آمريكا بر خاورميانه به ضرر اروپا است .
پوراحمدي افزود : اگر مذاكرات به همين منوال پيش رود ادامه مذاكرات ديگر نتيجه نخواهد داشت. بنابراين بايد راه حلي براي به مطلوبيت رساندن اين مذاكرات صورت گيرد كه اقدامي دور از دسترس نيست.
نظر شما