به گزارش خبرنگار مهر، امروز دوشنبه 4 آذر پرفسور فضل‌الله رضا که هفته پیش و پس از سال‌ها اقامت از کانادا به کشورمان بازگشت در مراسمی که در فرهنگستان زبان و ادب فارسی و در جلسه رسمی شورای ملی این فرهنگستان که به ریاست غلامعلی حدادعادل برگزار شد، به عنوان اولین عضو افتخاری فرهنگستان هنر و ادب فارسی انتخاب و لوح مربوطه از طرف حداد عادل به وی اهدا شد.
در این مراسم، پرفسور فضل‌الله رضا در سخنانی با اظهار خشنودی از حضور در فرهنگستان زبان و ادب فارسی از مولوی به عنوان بزرگترین الگو و سمبل ادب فارسی در تاریخ و جهان یاد کرد.
وی همچنین با نقل خاطره‌ای یادآور شد: 60 سال پیش زمانی که من عازم آمریکا بودم، نوربرت وینر یکی از دانشمندان علوم ریاضی در دوران معاصر ما از من برای صرف نهار در دانشگاه ام آی تی دعوت کرد. بیشتر سخن وی درباره خیام بود و می‌خواست بداند که یک جوان تازه‌وارد از زادگاه خیام آیا می‌تواند برخی نکات مبهم فرهنگی این سرزمین را روشن کند یا نه؟
رضا اضافه کرد: من در این جلسه به او گفتم که بزرگترین ایرانی از میان شاهان، امیران و فضلا که توانسته است پرچم معنوی ایران اسلامی را در جهان برافراشته نگاه دارد، مولانا است.
نماینده اسبق ایران در یونسکو سپس به نقل خاطره دیگری پرداخت و گفت: سال 1971 یا 1972 بود که مجمع عمومی یونسکو قرار بود در مقر آن برگزار شود. از هر کشوری هم وزرای آموزش و پرورش و یا وزرای علوم و یا رؤسای نهادهای فرهنگی حضور پیدا می‌کردند. در آن زمان هیئتی هم از ایران به مجمع آمدند و طبق روال من باید به صورت رسمی از آنها پذیرایی می‌کردم.
وی ادامه داد: زمانیکه این هیئت به آنجا آمد، دستگاه‌های فکس و تلفن و تلگراف ما که تا آن زمان کار نمی‌کرد، به یکباره شلوغ شد و من از این بابت که نتوانستم به صورت شایسته در خدمت هیئت فرهنگی کشورم باشم، دلگیر و دلتنگ شدم و از آن کناره گرفتم.
پروفسور رضا پس از آنکه غلامعلی حداد عادل برای وی که اکنون 99 سال عمر دارد، آرزوی طول عمر کرد، گفت: امیدوارم این دعای شما برای هوای تهران هم اجابت شود و ما بتوانیم نفس راحت‌تری بکشیم!
وی همچنین به آشنایی خود با زنده‌یاد غلامحسین رهنما اشاره کرد و گفت: مرحوم رهنما یک دانشمند خودساخته بود که هم در ایران و هم در خارج از ایران تحصیلات مکتبی داشت. یادم می‌آید که او در منزلش کوره‌ای داشت که در آن کارهای هنری خلق می‌کرد. او زبان عربی و زبان ریاضی را هم می‌دانست و معلوماتش در ریاضیات و نجوم از هر کسی که آن زمان شهرتی داشت، بیشتر بود.
رئیس اسبق دانشگاه‌های تهران و صنعتی شریف سخنانش را با قرائت این بیت از خود که می‌گوید ««ما نه از مهر وطن بیگانه‌ایم/ رانده بیداد صاحب‌خانه‌ایم» که سال‌ها پیش و زمانی که از آمریکا به کشور بازگشته بود آن را سروده بود و همچنین بیتی از حافظ با این مطلع که «اینکه پیرانه سرم صحبت یوسف بنواخت» به پایان برد.
نظر شما