به گزارش خبرگزاري مهر به نقل از لوموند ديپلماتيك، دو محقق اسرائيلي به نامهاي "آونركهن" و "يوئل كهن" ، هركدام اخيرا كتابي درباره "ابهام هسته اي" منتشر كرده اند، ابهامي كه به زعم آنها، اصل استراتژيك سياست اسرائيل را تشكيل مي دهد.
هر دو اين محققان خاطرنشان مي سازند كه كتابشان قبل از انتشار، از زير قيچي سانسور گذشته يعني به تعبيري كه رسم اين رژيم است، آنها مي بايستي اعلام كنند كه برخي از اطلاعات مطرح شده در كتاب، از منابع خارجي به دست آمده است.
نظريه اساسي "آونركهن" اين است كه قدرت هسته اي اسرائيل بر"سه اصل مقدس " بنا شده است : ابهام در اين مسئله به مثابه سياست اصلي، سانسور آن به مثابه امري غيرقابل اجتناب و تابو بودن آن به مثابه بنيان رفتار اجتماعي.
اين "سه اصل مقدس" نه تنها پنهان كاري در مسائل هسته اي را تقويت كرده بلكه بر لزوم عدم وجود هرگونه بحثي در ملاء عام دراين زمينه حقانيت بخشيده است. از زماني كه اسرائيل براي حفظ اسرار هسته اي اش در مقابل جهانيان به دروغگويي متوسل شد ، اين شيوه را درمقابل شهروندان خويش، اعضاي مجلس و حتي حكومت نيز به كار برده است.
" آونركهن" به درستي خاطرنشان مي سازند كه : در حال حاضر، از هشت كشور جهان كه داراي سلاح هسته اي هستند ، فقط اسرائيل است كه بيشترين موازين مخفي كاري و عدم صراحت را در اين زمينه به كار مي برد و برخلاف انتظار، حتي افشاگري هاي مردخاي وانونو، تكنيسين سابق مركز هسته اي ديمونا، در مورد برنامه هسته اي اسرائيل در زمينه نظامي كه حدود بيست سال پيش در روزنامه ساندي تايمز به چاپ رسيد، چيزي را در اين باره تغيير نداده است.
"آونركهن" در اولين قسمت كتابش با موشكافي تمام شيوه كار دستگاه حكومتي اسرائيل را براي مبهم نگاه داشتن مسئله هسته اي ، در خارج و در داخل، نشان مي دهد.
بدين ترتيب "كهن" مشكلاتي كه در سال هاي 1990 براي روشن سازي افكار عمومي اسرائيل در زمينه فعاليت هاي هسته اي اين كشور با آنها برخورد كرده بود را تعريف مي كند، متاسفانه تلاش و تحقيقات او در اين زمينه بي حاصل ماند و هنگامي كه در سال 1998 كتابي تحت عنوان" اسرائيل و بمب " را در آمريكا به چاپ رساند، او را به دستگيرشدن و بازداشت تهديد كردند به طوري كه تا سال هاي متمادي جرات بازگشت به اسرائيل را نداشت.
در سال 2001، به محض بازگشت به اسرائيل مورد بازجويي هاي پي در پي و طولاني قرار گرفت و حتي برخي از مامورين امنيتي او را به "جاسوسي براي دشمنان" متهم ساختند.
به گفته " آونركهن"، " نماد اصلي " تابوي بزرگ اسرائيل، مركز هسته اي ديموناست و اما درباره "نماد فرعي"، يعني انستيتوي بيولوژيك نس زيونا، نويسنده آن را در آخرين فصل كتابش با احتياط تمام بررسي مي نمايد. او به خصوص به قضيه ماركوس كلينبرگ اشاره مي كند، پروفسوري كه در اين انستيتو كار مي كرد و در سال 1983 بازداشت شد. كلينبرگ در دادگاه درب بسته اي محاكمه شده و به جرم خيانت به اسرائيل و جاسوسي براي اتحاد شوروي، به بيست سال زندان محكوم شد. مسئله بازداشت او، دادگاه و محاكمه اش، و حتي موجوديتش تا پانزده سال در اختفاي كامل قرار گرفته بود. كلينبرگ، به خاطر بيماري شديد، در سال 1998 از زندان آزاد شد. ليكن اين آزادي با قيد و شروط بسيار سختي همراه بوده و مقامات امنيتي اسرائيل حتي او را در خانه اش تحت نظارت داشتند. پس از سال ها مراقبت پليسي شديد، كلينبرگ توانست سرانجام در سال 2003 از اسرائيل خارج شده و در فرانسه مستقر شود. آونر كهن در نتيجه گيري اين فصل كتاب خويش تاكيد مي كند كه به "ابهام هسته اي"اسرائيل، مي بايست "ابهام شيميايي و بيولوژيكي " را نيزافزود .
"يوئل كهن"ديگر نويسنده صهيونيست نيز به نوبه خويش، قسمت اعظم كتابش را به قضيه وانونو اختصاص مي دهد. موردخاي وانونو به جرم افشاي اطلاعات درباره مركز هسته اي ديمونا، دستگير و به 18 سال زندان محكوم شد. او پس ازاتمام كامل محكوميتش، در 21 آوريل 2004 از زندان بيرون آمد. "يوئل كهن" در اين كتاب با وانونو مصاحبه كرده و براي اولين بار قسمت هاي طولاني از جريان دادگاهش، از جمله شهادت هاي مسولين بالارتبه سرويس امنيتي اسرائيل و شيمون پرز نخست وزير سابق را به چاپ رسانده است. اين رهبر حزب كارگر اسرائيل، در خارج و در داخل، به عنوان "پدر هسته اي اسرائيل" شناخته شده است. دريك مصاحبه كوتاه مطبوعاتي از او سوال مي شود كه آيا افشاگري هاي وانونو درباره قدرت هسته اي اسرائيل، فكر حمله به اين كشور را ازسر دشمنانش بيرون نخواهد آورد ؟ او جواب مي دهد : « من در اين باره اطلاعي ندارم، يا چيزي در اين باره به اطلاع عموم نرسيده است."
تل آويو هرگزبه مسائل افشا شده توسط اين تكنيسين ديمونا اعتراف نكرد، به ويژه به مسئله ربودن او در ايتاليا توسط سرويس هاي امنيتي اسرائيل و انتقال اوتوسط ارتش به اسرائيل. آقاي دومينيسي سيكا، قاضي ايتاليايي مسؤل اين پرونده، بعد از تحقيقاتي در سال 1998 اعلام كرد كه همكاري وانونو با موساد در واقع براي دستيابي به اطلاعات هسته اي اسرائيل و افشاي آن بوده است. وانونو اين اتهام بي پايه را با قاطعيت رد مي كند. وي در مصاحبه اش با يوئل كهن در اين مورد پاسخ داده بود كه: « بمب، دشمن را از حمله منصرف نخواهد كرد. مقامات اسرائيلي از آن براي طفره رفتن از صلح استفاده مي كنند.»
و سرانجام، مسئله اي كه در كتاب هر دوي اين محققين، آونر كهن و يوئل كهن، خواننده را متاثر مي سازد، خوش خدمتي و ريا كاري دولت هاي آمريكا و اتحاديه اروپا در برابر فعاليت هاي هسته اي اسرائيل است .
نظر شما