بزرگان، پيوسته ماه شعبان را مقدمه ورود به " ضيافت الله" در ماه رمضان دانسته اند. به همين دليل كسب آمادگيهاى فكرى و روحى ، براى درك هر چه بيشتر فيض معنوى از اين "مهمانى خدا"، ضروري است.
ماه مبارك " شعبان"، ماه دعا ، ذكر ، ياد ، توجه ، عبادت و استغفار است.
بنده خاضع هر شبانه روز پنج نوبت، چراغ دل قامت به نورى مىافرازد، تا فارغ از حجابها، جلوه هاى آشكار يار را در وسعت آفرينش به تماشا برخيزد و براي سفر معنويت و عرفان خود ره توشه اي مناسب فراهم آورد .
مناجات شعبانيه، سهمى از اين ره توشه دارد كه امامان معصوم (ع) بر خواندن آن استمرار داشته اند. خوان رحمت الهى در ماه شعبان گسترده تر است و "مناجات"، وسيله حضور در كنار اين مائده معنوى است . نمازگزاران و نيايشگران، در محرابى مى ايستند كه همه عارفان ، سالكان ، پيامبران و امامان، مقيم و معتكف آن بوده اند.
" مناجات شعبانيه"، درخواست "روشنايى دل" از خدايى است كه هم " نور" است، هم فروغ آفرين . شعبانيه ، گامى در زدودن "حجاب" از چهره "جان" است، تا جلوه ربوبى، در اين آينه بهتر انعكاس يابد و نجواى او در ضميرهاى روشن به گوش دل رسد.
ايام ما با عبادت و عمل صالح "مبارك " مىشود و اگر به غفلت و سستى بگذرد، بىبركت خواهد شد.
شب زنده دارى هاى عابدان، اشكهاى شب بيداران، استغفارهاى متهجدان، نجواى خالصانه دعا خوانان، همه و همه جلوه هايى از " بركت" است كه در ساعات و لحظات اين ماه "مبارك" نهفته است.
اعياد خجسته شعبانيه
سوم شعبان ، ميلاد مبارك سومين امام معصوم، حسين بن علي حضرت اباعبدالله (ع)، سرور آزادگان جهان، دومين ثمره پيوند فرخنده على (ع) و حضرت فاطمه، دختر پيامبر اسلام (ص) در خانه وحى و ولايت و روز پاسدار است .
چهارم شعبان ، ميلاد با سعادت حضرت ابوالفضل العباس (ع)، سمبل مقاومت و وفاداري در راه آرمان مقدس جهاد في سبيل الله و پرچمدار گذشت ، فداكارى و جانبازى در صحراى كربلا و روز جانباز است .
پنجم شعبان نيز ميلاد فرخنده زينت عبادت كنندگان و سرور نيايشگران، امام چهارم ، حضرت امام زين العابدين (ص) است.
و بالاخره نيمه شعبان ، فرخنده ميلاد دوازدهمين پيشواى معصوم، حضرت مهدي (عج) است .
از حضرت صادق (ع) روايت است كه چون ماه شعبان داخل مى شد حضرت امام زين العابدين (ع) اصحاب خود را جمع مى نمود و مى فرمود : اى گروه اصحاب من مى دانيد اين چه ماهى است اين ماه شعبان است و حضرت رسول (ص) مى فرمود شعبان ماه من است ، پس روزه بداريد در اين ماه براى محبت پيغمبر خود و براى تقرب به سوى پروردگار خود بحق آن خدايى كه جان على بن الحسين به دست قدرت اوست سوگند ياد مى كنم كه از پدرم حسين بن على (ع) شنيدم كه فرمود شنيدم از اميرالمؤ منين (ع) كه هر كه روزه دارد شعبان را براى محبت پيغمبر خدا و تقرب بسوى خدا دوست دارد خدا او را و نزديك گرداند او را به كرامت خود در روز قيامت و بهشت را براى او واجب گرداند.
كاهش چشمگير خطاها ، تخلفات ، شكايتها و نزاعها كه در اين ماهها جلوه گر است، به ماههاى ديگر هم سرايت كرده و همه ايام، در پاكي و آرامش مانند شعبان و رمضان شود.
نظر شما