به گزارش خبرنگار پارلماني "مهر"، آفريده در نطق پيش از دستور خود در جلسه علني امروز به تحليل شرايط فعلي كشور و پرونده هسته اي جمهوري اسلامي ايران و قطعنامه شوراي حكام آژانس بين المللي انرژي اتمي پرداخت.
آفريده گفت: به يقين كشور ما در شرايط بسيار حساس و دشواري قرار گرفته است كه بسا كمترين خطاي تصميم گيران و سياستمداران آن در تحليل درست قضايا مآلا اتخاذ تصميم صواب و حكيمانه، پيامدهاي ناگوار و پيش بيني نشده اي را در پي داشته باشد.
وي افزود: از يك سو با قطعنامه اي ناعادلانه، عاري از منطق حقوقي و با رويكردي كاملا سياسي و زورمدارانه اي مواجه هستم كه ما را از دست يابي به حقوق مسلم خود محروم كرده است و از سويي بسا با انگيزه پافشاري بر مواضع اصولي و شتاب ورزي كشور به ورطه چالشها و بحرانهاي بزرگ بيفتاد كه هزينه هاي گزافي را بر دولت و ملت ايران تحميل نمايد.
اين نماينده مجلس ادامه داد: از اين روي در موقعيت بسيار خطير كنوني، خويشتنداري، خردورزي، آينده نگري، همه جانبه نگري و صيانت از منافع ملي و مصالح عمومي ايجاب مي كند كه به دور از احساسات، هيجانات و التهابات راهي را رفت كه بر اساس منطق عقلاني، هزينه وفايده و سود و زيان، به نفع كشور و مردم تمام گردد و خداي ناكرده نسل امروز و فردا مجبور نباشد تاوان خطاي استراتژيك ما را پرداخت نمايد.
نماينده شيروان اظهار داشت: متاسفانه گام نخست و اقدام اشتباه دولت جديد، تغيير زودرس تيم مذاكره كننده هسته اي ايران بوده است. جاي سوال است در حاليكه تمامي كابينه دولت و وزراء تعيين نگرديده بود، چه مصلحت عاجلي در تعويض كساني بود كه امروز به دليل آن ، بخشي زيادي از سوابق مذاكرات و توافقات و اعتمادي كه به مرور كسب گرديد، به يكباره از دست رفته است و ناچار باشيم همه چيز را از نو آغاز نمائيم. آيا جز اين بود كه مذاكرات فشرده و مستمر در سال گذشته با رويكردي غير جناحي توسط گروه مذاكره كنندگان و با اشراف رهبري نظام به پيش برده مي شد كه كمترين دستاورد آن تاكنون حفظ نظام و از گرفتار آمدن به چالش هاي ناخواسته بوده است.
عضو فراكسيون اقليت مجلس تصريح كرد: برخي از دولتمردان و تيم هسته اي جديد به زعم اينكه گذشتگان راه انفعال، وادادگي، امتياز دهي و حتي خيانت را در پرونده هسته اي كشور پيمودند. ادبيات تهاجمي را سرلوحه كار خود قرار دادند و دائما بر تنور تهديد و ارعاب ديگران دميدند كه ناگفته پيداست.
وي تاكيد كرد: مذاكره كنندگان جديد هسته اي ايران كه خود را فارغ از تجارب و اندوخته هاي پيشينيان مي دانستند به جاي ارائه ابتكار و ايده نو در مذاكرات هسته اي و بويژه با كشورهاي اروپايي، سياست گردش به بلوك شرق را پيشه كردند و به حمايت هاي هند، چين و روسيه چشم دوختند كه البته اين رويا تحقق نيافت كه اميد است حداقل درس آن، دل نبستن به كمك آينده آنان باشد و اين در حالي بود كه با تبليغ طرح نو رئيس جمهور براي حل بحران هسته اي كشور، انتظار برداشتن گامهاي جسورانه و موثر در اين ماجرا مي رفت كه بن بست شكن باشد ولي مع الوصف چه زود سرنوشت اين پرونده به بن بست كشانده شد كه برون رفت از آن سخت و دشوار شده است.
آفريده روند مذاكرات هسته اي ايران را به دليل نداشتن استراتژي امنيت ملي و تعقيب منافع ملي تاكنون مثمر ثمر ندانست و گفت: به هر دليل ما به دليل فقدان موضوع شناسي، محل مناقشه و نزاع را به خوبي نشناختيم و يا خود را به غفلت زديم.
وي افزود: مشكل فعاليت هاي هسته اي ايران خيلي مربوط به امور فني و حقوقي نيست كه تنها به دنبال رفع ايرادات فني و حقوقي باشيم. كيست كه از برخوردهاي دوگانه آمريكا و متحدانش با تاسيسات هسته اي اسرائيل و ساير كشورها بي خبر باشد. پرونده هسته اي ايران يك موضوع و مقوله كاملا سياسي شده است كه بايد راهكارهاي سياسي هم براي آن يافت و هيچ مسير ديگري نتيجه اي مانند گذشته در بر نخواهد داشت.
عضو فراكسيون اقليت مجلس خاطرنشان كرد: در شرايط خطير كنوني، متاثر از تصويب قطعنامه ناعادلانه عليه ايران، خطر تصميمات احساسي، تند و خسته شدن از ادامه مذاكرات ما را بيش از پيش تهديد مي كند. به يقين عدول از موافقت نامه هاي بين المللي و قطع مذاكرات با آژانس بين المللي انرژي اتمي خواسته آمريكا و مخالفان ملت ايران است و بهترين بهانه را براي دستيابي به اجماع جهاني عليه كشور فراهم مي آورد. در تعاريف سياست آمده است كه سياست هنر به تعويق انداختن چالش ها و جنگ ها است.
وي در پايان گفت: بايد ضمن بازنگري سريع در استراتژي خود شجاعانه در ديپلماسي هسته اي تحول بوجود آوريم و راهكارهاي واقع بينانه تري را اتخاذ نمائيم. درست است كه اروپا به تعليق دائم غني سازي اصرار مي ورزد و ايران به برخورداري از حقوق مسلم هسته اي خود اما هيچ چيز در مناسبات جهاني دائمي نيست و ايران مي تواند با پشت سر گذاشتن و بحران كنوني از تغييرات آينده بهره گيرد.
نظر شما