به گزارش خبرنگار مهر نشست نقد و بررسی رمان «شاه بی‌شین» نوشته محمد کاظم مزینانی با حضور حسن محمودی و یوسف‌علی میرشکاک در حوزه هنری برگزار شد.
در این نشست حسن محمودی نویسنده و منتقد در سخنانی با اشاره به آمار فاجعه‌آمیز کتابخوانی در ایران گفت: من در چنین وضعیتی سه رمان از تولیدات حوزه هنری خواندم که می‌شود گفت اساس ادبیات بعد از انقلاب هستند. «مردگان باغ سبز» آقای بایرامی، «شاه بی‌شین» و «آه با شین» آقای مزینانی.
محمودی افزود: مدت مدیدی است که مساله مضمون در جامعه ما بسیار مطرح است و بسیاری این سوال را طرح می‌کنند که چرا مضمون در ادبیات ما عنصری تکراری شده است و چرا دیگر مضامین تازه در داستان‌های ما خلق نمی‌شوند. به نظر من ما فقر مضمون نداریم بلکه اجراهای ما اشتباه است.
وی افزود: به نظر من دو کتاب آقای مزینانی از منظر اهمیت و نگاهش به جهان قابل اعتنا و توجه است. هر کدام از این دو کار تکنیک خاص خودش را دارد اما نویسنده در آنها سعی نکرده از روی دست خودش رونویسی کند.
محمودی ادامه داد: در حین خوانش این رمان برایم بارها این سوال پیش آمد که وقتی می‌خواهیم یک داستان تاریخی را روایت کنیم چطور باید آن را در قالب تاریخ بنشانیم و چرا رمان نویسان ما اینقدر از واقعیت تاریخی فاصله گرفته‌اند. اما برایش پاسخی پیدا نکردم.
نویسنده رمان «روضه نوح» تصریح کرد: راوی کتاب شاه بی‌شین راوی بسیار صادقی است و حس همذات‌پنداری خوبی میان این کار و با مخاطبش وحود دارد. من با همه وجودم این کتاب و داستانش را باور کردم و به نظرم نمونه خوبی است از روایت داستانی تاریخ که من و هم نسلان من باورش می‌کنیم.
وی با اشاره به زاویه دید دوم شخص در این رمان گفت: در رمان ایرانی آنطور که باید و شاید ما شاهد زاویه دید دوم شخص نیستیم. نویسنده در این رمان اما به کمک این زاویه دید جادویی ما را به جلسه محاکمه شاه دعوت می‌کند و این یعنی واکاوی تاریخ به همراه من درونی همه مخاطبان. ما با اینکار نه فقط محمد رضا پهلوی که همه دیکتاتورها را پیش رویمان حس می‌کنیم.
وی در پایان از تلاش نکردن مسئولان و مدیران برای ترجمه این رمان به زبان های دیگر نیز انتقاد کرد.
نظر شما