به گزارش خبرگزاری مهر، عباس علیزاده مسوول ساماندهی قلعه شوش گفت: به غیر از تکه های سفال و ظروف سالم سفالی، انبارهای شوش شامل انبوهی از استخوان های جانوری، ریزتیغه و اشیای سنگی است که هیات فرانسوی موفق به چاپ و نشر آنها نشده بود.
به گفته این استاد ایرانی دانشگاه شیکاگو، این مواد اکنون در دسترس پژوهشگران و دانشجویان ایرانی و خارجی به منظور مطالعه و استفاده به عنوان منابع رساله کارشناسی ارشد و دکترا قرار دارد.
او اظهار داشت: در ساماندهی این انبارها محققان با ۴مورد استثنایی برخوردکردند که تقریبا تمامی آنها ناشناخته و منحصر به فرد بود.
به گفته علیزاده، یکی از مواد به دست آمده در این تحقیق تصویر یک معبد کلبه ای ساخته شده از نی روی دو اثر مهر از دوره شوش ۲ (۳۵۰۰ پ. م.) است که تا امروز فقط در بین النهرین شناخته شده و به معبد ایزدبانوی اینانا شهرت دارد.
او تصریح کرد: ساخت این گونه کلبه های حصیری در جنوب عراق و هویزه خوزستان تا امروز ادامه دارد، اما باور بر این است که ساخت این گونه در ایران از عراق اقتباس شده است.
این باستان شناس پیش کسوت خاطر نشان ساخت که با کشف این دو اثر مهر از شوش پژوهشگران دریافتند که این سنت در خوزستان نیز سوابق طولانی دارد و بخشی از فرهنگ مادی دشت شوشان بوده است.
به گفته او، مورد دیگر یک مدل قایق بادبانی سفالی مربوط به دوره شوش ۱ (۴۴۰۰ پ. م.) است، این شی با ارزش از حفاری های تپه اکروپل، محل سکوی بلند و مذهبی شوش پیش از تاریخ، بدست آمده بود که کاشفان آن این شی را بخشی از یک ظرف پنداشته بودند.
مسئول ساماندهی آثار فرهنگی و تاریخی قلعه شوش گفت :قدیمی ترین مدرک از وجود چنین قایق های تصویری و اثر مهر بدست آمده از شوش و چغامیش بود که هزار سال از این مدل کشف شده جدیدتر بودند.
علیزاده اظهارداشت: این گونه قایق ها که مانند پیکرک های سفالی معابد می شد در بین النهرین وجود داشته اما هرگز نمونه های سفالی آن در ایران پیدا نشده است.
وی گفت: این مدل سفالی قایق اکنون بازسازی شده و قرار است در موزه شوش به نمایش گذاشته شود. سومین گروه از مواد بدست آمده از قلعه شوش انبوهی از اثر مهر کتیبه دار از دوره عیلامی شیمشکی (۲۱۰۰-۱۹۰۰ پ. م.) و سوکلمخ (۱۹۰۰-۱۶۰۰ پ. م.) است که بخشی از آن توسط پیر آمیه چاپ شده اما تصور بر این است که این آثار در موزه لوور باشند.
مسئول ساماندهی قلعه شوش تصریح کرد: چهارمین موردی که دراین طرح به آن برخوردیم دو جعبه بزرگ از گل نوشته ها به خط آغازعیلامی بود که تصور می شد آنها نیز در موزه لوور باشند زیرا بیشتر آنها حدود صد سال پیش توسط ژاک دومرگان کاوش شده بود.
به گفته او بیشتر این گل نوشته ها حدود صد سال پیش چاپ شده بودند، اما پژوهشگران با عکس های سیاه و سفید نا مرغوب سروکار داشتند و چه بسا مطالعه مجدد آنها و تهیه عکس های رنگی با کیفیت بالا پژوهشگران امروزی را به کشفهای جدیدراهنمایی کند.
نظر شما