اراده اروپا منفصل از خواست آمريكا نيست / حفظ انرژي صلح آميز هسته اي آزموني از اراده و استواري ملي ايرانيان است

به گزارش خبرگزاري مهر متن كامل اين بيانيه تحليلي چنين است:

در آستانه برگزاري اجلاس نوامبر شوراي حكام، بار ديگر شاهد موجي از جنجال ها و سناريو سازي هاي مضحك رسانه اي غرب عليه حق بهره مندي يك ملت از فناوري بومي و صلح آ ميز هسته اي هستيم.
در استراتژي گام به گام غرب كه تا كنون بر مبناي مذاكره براي مذاكره و مذاكره براي فشار، طراحي و اجرا گرديده، توقف، تعطيلي و در نهايت بر چيدن چرخه توليد سوخت هسته اي از همان آغازين روزهاي چالش هسته اي در دستور كار قرار داشته است.
در اين ميان، دستگاه ديپلماسي جمهوري اسلامي ايران با اتخاذ رويه اي معقول، سازنده و منطقي در مذاكرات و همكاري هاي سخاوتمندانه با آژانس كه بر مبناي احقاق حقوق نسل فعلي و آينده كشور صورت گرفت، فرصت هاي فراواني را در اختيار اين نهاد بين المللي گذاشت تا ضمن بازيابي هويت خود، از زير سلطه دنياي غرب و روح آپارتايدي NPT خارج شود، اما هر چه بيشتر به جلو گام نهاديم، كمتر اثري از روح عدالتخواهي و استقلال را در اين سازمان بين المللي يافتيم.
در طول دو سال و نيم مذاكره فشرده با آژانس و دنياي غرب كه استراتژي نظام در عبور از بحران هسته اي، تعامل براي اثبات جايگاه و حقانيت جمهوري اسلامي ايران در بهره مندي از فناوري هسته اي بود، به عينه دريافتيم كه محروميت دائمي ملت ايران  از فناوري هسته اي، جزو استراتژي هاي روشن و غير قابل اغماض بلوك غرب اعم از اروپا و آمريكاست و در اين زمينه نمي توان اراده اروپا را منفصل از خواست آمريكا به عنوان قطب دنياي ليبرال – سرمايه داري دانست اگر چه در تاكتيك هاي عملياتي كردن آن، اختلاف هايي ميان ميليتاريست هاي آمريكايي و ديپلمات هاي اروپايي وجود دارد.
در گزارش هاي اخير موسسات پژوهشي و راهبردي غرب همچون "كميته خطر جاري"، "گروه بين المللي بحران"، "بنياد هريتج"، "دفتر مطالعات و سياستگذاري خاور نزديك واشنگتن"، "موسسه يروكنز" و "موسسه مطالعات استراتژيك فرانسه"، بر اين نكته تاكيد شده است كه با پيشرفت هاي حاصل شده در فناوري بومي هسته اي ايران، ظرف دو سال گذشته روند تقويت و تثبيت اقتدار داخلي در ايران، پيشرفت چشمگيري داشته است كه بر اين اساس، استراتژي جديد غرب در برخورد با فعاليت هاي هسته اي كشورمان، بر مبناي بازي در درون زمين ايران و در داخل ساختار سياسي و اجرايي جمهوري اسلامي ايران چيده شده است كه سوت شروع اين بازي، با اعلام مواضع بر حق رئيس جمهور كشورمان در همايش جهان بدون صهيونيزم زده شد. غربي ها در پروژه جديد خود در صدد برآمده اند كه دكتر احمدي نژاد را يك رئيس جمهور درجه دو نشان دهند كه نه توان اعلام مواضع رسمي ايران را در سازمان ها و مجامع بين المللي داراست و نه ديدگاه هاي وي مورد پذيرش افكار عمومي و احزاب داخلي است.
در واقع، تولد گفتمان جديدي كه در حوزه سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران با راي قاطع مردم هوشيار و هوشمند كشورمان به دكتر احمدي نژاد به منصه ظهور رسيد، كابوسي دهشتناك براي دنياي غرب به ويژه آمريكا و رژيم صهيونيستي به حساب مي آيد كه معادلات قدرت را در دنياي امروز به هم ريخته است.
بنابراين، راهبرد كنوني در مواجهه با جمهوري اسلامي ايران، شكستن اقتدار ايران در داخل و خارج كشور با ايجاد شرايط "دولت ضعيف" به منظور بر چيدن چرخه توليد سوخت هسته اي به دست دولتمردان ايران است، تجربه اي كه در ليبي و عراق با كمترين هزينه، بيشترين دستاوردها را براي غرب به همراه داشت. در اين ميان، طرح "گسترش فضاي تنهايي استراتژيك ايران" با هدف خنثي سازي ظرفيت رهبري منطقه اي ايران نيز توسط بلوك غرب به ويژه آمريكا دنبال مي شود تا علاوه بر اجراي راهبرد "فشار از بيرون"، راهبرد ترويج مخالفت با فناوري هسته اي را نيز از درون سازماندهي كنند كه در اين ميان تك مضراب هايي كه اين روزها از گوشه و كنار احزاب و مطبوعات به گوش مي رسد، ريشه در اين تحركات دارد.
راهبرد محوري اروپا و آمريكا كه از آغاز چالش هسته اي، طرح عدم نياز ايران به اين فناوري و عدم ورود و تسلط ايران بر فناوري هسته اي در ابعاد مختلف بود. اينك با درك موقعيت فعلي ايران و درك توان هسته اي كشورمان، بر مهار توان هسته اي متمركز شده كه طرح جديد آنان موسوم به "لقاح هسته اي و رحم اجاره اي" كه در قالب طرح هاي روسيه و آفريقاي جنوبي مطرح شده، مويد اين مدعاست.
در عين حال و علي رغم تمامي تهديدات و فشارهايي كه از جانب دشمنان اين مرز و بوم در جهت مهار جمهوري اسلامي ايران تدارك ديده شده است، توان استراتژيك يك نظام اسلامي در داخل و خارج مرزها به گونه اي است كه ظرفيت عبور از تمامي موانع و بحران هاي فرارو را دارا مي باشد به شرط آنكه با هوشياري و هوشمندي، پيش فرض هاي اجراي پروژه هاي غرب را در ايران به طور كامل خنثي سازيم. تاملي بر واقعيت هاي داخلي ايران، گوياي اين مهم است كه در حال حاضر، تعبير روياهاي غرب از كمترين نمود و "فعليتي" در داخل ايران برخوردار است اگر چه نمي توان از "قابليت" هاي آن چشم پوشيد. در كشوري با تهديدات هاي متراكم، اقتصادي تحت فشار و قوميت هاي مختلف، نبايد و نمي توان آسوده خاطر سر بر بالين نهاد.
راهبرد ما در اجلاس هاي گذشته و آتي آژانس، بر مبناي "احقاق حقوق" و "اعمال حقوق" نسل فعلي و آينده كشور در بهره مندي از فناوري نوين انرژي هسته اي بوده و خواهد بود كه در اين ميان لزوم تعاملات و مذاكرات جدي تر با چين، روسيه، هند، كشورهاي غير متعهد، گروه نم، كشورهاي اسلامي و همچنين سه كشور اروپايي را نبايد در اين مرحله به فراموشي سپرد. در وضعيت كنوني، نرمش ها و چرخش هاي ديپلماتيك با حفظ اصول به مراتب در عرصه بين المللي ثمر بخش تر خواهد بود. علاوه بر آنكه، ثمر بخش بودن مذاكرات هسته اي ايران به معناي اثبات كارآمدي نظام در جهت حل مشكلات و چالش هاي فراروي كشور با كمترين هزينه ممكن مي باشد. بنابراين با كاستن از نا رضايتي، توجه به مطالبات مردم و افزايش پيوند دولت و مردم مي توانيم با قدرت بيشتري در صحنه بين المللي حاضر شويم و جمهوري اسلامي ايران به صورت مشروط مي تواند همكاري خود را با آژانس با آميزه اي از ايستادگي و آشتي جويي پيگيري نمايد.
در عين حال، مجموعه هاي مسوول در پرونده هسته اي، رسانه ها، افراد و جريان هاي سياسي نبايد به گونه اي عمل نمايند كه پرونده هسته اي ايران به عنوان يك بحران، فراروي نظام جلوه نمايد زيرا اين پيام براي داخل نه تنها منشا تصميم و اتخاذ راهبردي نخواهد بود بلكه تاثيرات مخربي بر فضاي رواني جامعه و بخش هاي اقتصادي بر جاي خواهد گذاشت.
پرونده هسته اي ايران تا امروز، آزموني از اراده ملت و استواري نظام اسلامي ايران در مسيري است كه يقيناٌ دفاع همه جانبه از حاكميت و استقلال نظام را به همراه خواهد داشت. استقلالي كه به فرموده رهبر معظم انقلاب، حضرت آيت الله خامنه اي، آن را آسان به دست نياورده ايم كه به آساني آن را در معرض تاراج بيگانگان قرار دهيم.