به گزارش خبرنگار مهر، نخستین مجموعه داستان سلمان باهنر، نویسنده و سینماگر اصفهانی در حالی منتشر شده است که به گفته این نویسنده، او برای انتشار این داستانها نزدیک به ۲۰ سال انتظار کشیده است.
باهنر در گفتگو با خبرنگار مهر در این زمینه گفت: مجموعه داستان «سی و سه پل، چهارمین اکتاو» گزیده داستانهایی است که من در سالهای اخیر در مجلات مختلف مانند همشهری داستان، راوی و به سوی فردا منتشر کرده بودم. این داستانها پنج سال قبل برای انتشار در اختیار نشر چشمه قرار گرفت که از سوی اداره کتاب غیر قابل چاپ تشخیص داده شد و پس از آن نیز نشر چشمه با مشکل ادامه فعالیت روبرو شد. پس از آن نیز این سعی کردم در نشر افق آن را منتشر کنم که میسر نشد و در نهایت نشر نگاه متقبل انتشار آن شد با این تفاوت که بسیاری از داستان هایش تغییر کرد و جابجا شد. آنچه در این مجموعه منتشر شده گزیده کارهایی است که به طور عمده در طول بیست سال نوشته ام.
این نویسنده که رئیس انجمن سینمای جوان نجف آباد اصفهان هم است، افزود: داستانهای این مجموعه با همدیگر هیچ ارتباط محتوایی ندارند و می توانم بگویم که این آثار همگی مستقل از یکدیگر بوده و هر یک تجربه ای تازه در داستان نویسی به شمار می روند. مضمون این داستانها نیز عشق، جنگ، و مسائل اجتماعی و معنوی است.
به گفته باهنر وی سعی کرده قبل از هر چیز داستان نویس باشد و داستانی کامل را به مخاطبش عرضه کند.
وی در توضیح اینکه چه چیزی از منظر وی یک داستان کامل است نیز گفت: برخی از نویسندگان بیش از هر چیز به دنبال بازی های زبانی هستند و برخی نیز تنها به فکر ماجراپردازی صرف. اما داستان کامل داستانی است که هر دوی این موضوعات را به حد کفایت و لازم داشته باشد. داستان کامل فقط حاصل زبان پروری و یا توصیف نیست بلکه نتیجه هر دوی آنهاست.
باهنر در ادامه درپاسخ به سوالی درباره اینکه چرا در طول بیست سال فعالیت ادبی اش نخواسته مجموعه داستانی داشته باشد نیز گفت: در این مدت یکی دوبار امکانش پیش آمد که کتابی در بیاورم اما وسواس خودم هم مانع شد. به باور من عطش برای دیده شدن از طریق انتشار داستان توسط نویسنده فطری است و اگر این عطش نبود داستان نوشته نمیشد منتهی شاید در سال های قبل به شکل رایج و پرشمار امروزی، انتشار کتاب منطقی تر بود ولی وقتی نویسنده امروز دنیایی از فضای مجازی را پیش روی خود دارد دیگر به فکر این است که مخاطب خاص به دست بیاورد. این مساله منجر به این می شود که کتاب ساحتی خاص بیابد. در چنین فضایی نویسنده باید سعی کند با گزینش و تامل بیشتری داستان هایش را منتشر کند.
نظر شما