به گزارش گروه فرهنگ و هنر "مهر"، سيد مهدي شجاعي، ضمن بيان مطلب فوق، گفت : اين تعبير درست است. ولي به اندازه شهرتش، جامع و كامل نيست. كار سينما فقط به تصوير كشيدن ادبيات نيست.
وي افزود: سينما در مقابل ادبيات يك نقص يا خلاء دارد كه آن را بايد با تمهيدات يا عناصر ديگري جبران كند.
عضو هيات داوران بيست و چهارمين جشنواره فيلم فجر، گفت : اين نكته بخصوص در شرايطي كه اقتباس از ادبيات و رمان براي فيلم مطرح مي شود بايد به طور جدي مورد توجه قرار بگيرد.
سيد مهدي شجاعي - عضو هيات داوران جشنواره فيلم فجر
سيد مهدي شجاعي در ادامه افزود : ادبيات و مخصوصا داستان -اعم از كوتا ه و بلند- يكي از وظايفش، رشد تخيل و تجسم خواننده است. داستان يا رمان سكويي است كه تخيل خواننده همزمان با خواندن داستان، شروع مي كند به ساختن و پرداختن فضا و شخصيتهايي كه نويسنده خلق كرده است. ولي در سينما تخيل بيننده تقريبا تعطيل مي شود و ذهن مخاطب محدود و منحصر مي شود به كادري كه كارگردان بسته است و تجسم و تصويري كه فيلمسازارائه داده است.
اين نويسنده تاكيد كرد: فيلمساز براي جبران اين نقيضه بايد با شناخت و بهره گيري از زبان سينما، براي تصاوير خود لايه هاي دروني بيافريند و ضمن درگير كردن احساس وعواطف مخاطب، روزنه هايي براي جولان انديشه و تخيل مخاطب ايجاد مي كند. درغير اين صورت در سطح باقي مي ماند و مخاطب را هم در سطح نگه مي دارد. و اثرش نمره اي كمتر از نمره ادبيات مورد اقتباس مي گيرد.
سيد مهدي شجاعي در پايان گفت : خلاصه اينكه هنر فيلمساز به تصوير كشيدن ادبيات نيست. عمق بخشيدن به ادبيات است و ايجاد لايه هاي دروني در نگاتيو، به نحوي كه انديشه و تخيل مخاطب از چار چوب پرده سينما عبور كند، صفحات ادبيات و كتاب را پشت سر بگذارد وبه قلمرويي فراتر از آنچه خوانده و ديده دست بيابد.
نظر شما