فارس نوشت: «ابوعبدالله» همان کسی است که به مدت یک سال و نیم مسئول بمب‌گذاری‌های انتحاری در بغداد بوده است وی یکی از معدود افرادی است که زنده دستگیر شده و در یکی از زندان‌های بغداد به پرسش‌های نشریه آلمانی «اشپیگل» پاسخ داده است.
وی گفت که عملیات‌های انتحاری در مناطقی انجام می‌شدند که تا جایی که امکان دارد افراد بیشتری کشته شوند به خصوص نیروهای پلیس،سربازان و شیعیان هدف حملات بودند که در این رابطه ایستگاه‌های پلیس، فروشگاه‌ها و مساجد شیعیان مقاصد بمب‌گذاری بودند. وی با این توجیه که افرادی که کشته است، از جمله شیعیان کافر بودند گفت که به این اقدامات اعتقاد داشته است.
ابوعبدالله با تشریح برخی از اقدامات خود در ترتیب دادن عملیات انتحاری به اشپیگل گفت که به خاطر ندارد در مجموع چند حمله ترتیب داده اما در ۳ ماهه پایان سال و قبل از دستگیری ۱۵ حمله صورت داده است.
وی گفت که در انتخاب عوامل انتحاری نقشی نداشته است و برنامه‌ریزان نظامی این افراد را انتخاب می‌کردند. اما بیشتر آنها از فلوجه می آمدند و وی فقط مسئول آموزش آنها و انتقال این افراد به محل مناسب بوده است. ضمن اینکه همواره کمربند‌هایی را در اندازه‌های متفاوت برای این منظور در اختیار داشته است.
ابوعبدالله همچنین گفت که بیشتر این افراد از عربستان سعودی، تونس، الجزایر می آمدند و از هر ۱۰ نفر یکی عراقی بود. ۲ نفر از آنها هم غربی بودند؛ یکی استرالیایی و دیگری آلمانی.
این گفت‌وگو زمانی جالب می‌شود که خبرنگار درباره شیوه ارتباطی بمب‌گذار آلمانی با ابوعبدالله از وی می پرسد. مبنی بر اینکه عامل بمب‌گذار آلمانی، عربی بلد نبوده و ابوعبدالله هم انگلیسی نمی‌داند. پس آنها چطور با هم ارتباط بر قرار می‌کردند.
ابوعبدالله در این مورد گفت: « او چند کلمه عربی می‌فهمید اما در بیشتر موارد ما از حرکات دست و صورت برای انتقال مفاهیم خود استفاده می‌کردیم.عملیات او، کوتاه‌ترین عملیاتی بود که من داشتم. محلی که وی را تحویل گرفتم به محل انفجار نزدیک بود. وی برای نخستین‌بار به بغداد رفت و ۴۵ دقیقه بعد هم کشته شد.من فکر کردم که از حالا به بعد افرادی از آلمان به اینجا می‌آیند تا در عملیات انتحاری شرکت کنند. اینکه دیدم یک مسیحی به اسلام گرویده و خود را در این راه قربانی می‌کند به من حس خوبی داد. حس نزدیکی به وی داشتم چون من هم در مرحله‌ای از زندگی‌ام به باور درست رسیده بودم.»
البته ابوعبدالله اشتباه می‌کند چون فردی که وی درباره‌اش صحبت می‌کند یعنی «احمد سی» مسیحی نبوده و از مسلمانان آلمان بوده است. ابوعبدالله هم ابتدا از شیعه و از اهالی بغداد بوده است و در سن ۱۶ یا ۱۷ سالگی سنی شده است. وی سالها عملیات‌هایی علیه نیروهای آمریکایی در عراق داشته است.
این برنامه‌ریز عملیات‌های انتحاری همچنین گفت که عوامل انتحاری مدت زمان طولانی برای وظایف خود تمرین می‌کردند و وقتی پیش وی می‌رفتند آرام و حتی ذوق‌زده بودند و حتی وقتی کمربند انتحاری را می‌بستند شوخی می‌کردند.
وی در حال توضیح دادن درباره یکی از عملیات‌های انتحاری خود بود که خبرنگار اشپیگل از او پرسید: به نظر می‌رسد این خاطرات برای شما جذاب هستند آیا تمایل دارید که تمام این اقدامات را تکرار کنید؟ که ابوعبدالله برای نخستین بار در طول این مکالمه که یک ساعت و نیمه طول کشید سعی کرد از پاسخ دادن خودداری کند. وی سن بمب‌گذاران را ۲۱ تا ۳۰ سال اعلام کرده است.
در ادامه این گفت‌وگو وی می‌گوید که برنامه‌ریزان نظامی داعش او را به این سمت انتخاب کردند و او به زودی نشان داد که از عهده این کار بر می‌آید. ابوعبدالله گفت که او فقط یک دنباله‌رو نبوده بلکه یک برنامه‌ریز و مغز متفکر بوده است.
خبرنگار در بخش دیگری از این گفت‌وگو از ابوعبدالله می‌پرسد که چطور توانست در زادگاهش مرتکب چنین اعمالی شود و آیا تلاش می‌کرد تا در مکان‌هایی که در‌آنها خاطره داشته است چنین عملیات‌هایی صورت ندهد که این برنامه‌ریز عامل انتحاری گفت که نه. هرگز. وی تشنه خون نبوده بلکه این کار را به عنوان جهاد انجام می‌داده و فکر می‌کرده که شیعیان یا تغییر مذهب دهند و یا اینکه شهر را ترک کنند. او این جملات را چندین بار تکرار کرد.
ابوعبدالله با نامعلوم دانستن آینده درباره اینکه آیا امکان دارد یک روز هم خود عامل انتحاری باشد گفت:«من هرگز در این مورد فکر نکرده‌ام. این کار من نبود.من برای برنامه‌‌ریزی عملیات انتخاب شده بودم نه اینکه آن را اجرایی کنم.من هماهنگ‌کننده بودم و نه اجرا کننده.»
نظر شما