به گزارش خبرنگار مهر، نشست هماندیشی تشکلهای گردشگری استان تهران پیش از ظهر امروز چهارشنبه هشتم مهر در سالن اجتماعات موزه فرش ایران برگزار شد.
در این برنامه، محسن اسلامی، رئیس هیات مدیره مؤسسات و مراکز آموزشی گردشگری اظهار داشت: در روز جهانی گردشگری ۸۰ درصد صحبتها این بود که این صنعت قاعدهای ندارد که مسائل را از آن طریق پیگیری کرد. ما تابع نظام قانون صنفی نمیتوانیم باشیم و فقط تابع قانون صنعت میراث فرهنگی و گردشگری هستیم. باید خود را در قالب ببینیم.
وی گفت: حداقل از ۴ گروهی که در این جلسه حضور دارند و مجوز گرفتهاند، هیچ کدام به سازمان میراث فرهنگی ربطی ندارند. این چندگانگی و تنوع تشکلها باعث شده که کار سازمان و اصناف پیش نرود.
اسلامی افزود: طرح نظام سازمان میراث فرهنگی و گردشگری را داده بودیم و با کمیسیون فرهنگی، نمایندگان هماهنگ شد و حتی مجلس موافقت کرد که این موضوع در کمیسیون فرهنگی مطرح و سپس تصویب شود.
رئیس هیات مدیره موسسات و مراکز آموزشی گردشگری ادامه داد: ما میخواهیم کارمان را قانونی کنیم، بنابراین میخواهیم تا این طرح پیگیری شود.
وی تصریح کرد: از ما دعوت میکنند تا در جلسهای نشسته و مشورت کنیم بعد که میپرسیم چرا پیشنهاداتمان را اجرایی نمیکنید، میگویند ما جلسه مشورتی گذاشتیم که اگر خواستیم به حرف شما گوش کنیم. ما گفته بودیم اگر میخواهید به برترینهای هر صنعت لوح تقدیر بدهید، نماینده هر صنف را دعوت کرده و بگویید افراد شاخص آن صنف را معرفی کنند.
اسلامی در ادامه گفت: امسال دو بار این کار را انجام دادند و خودشان از خودشان تقدیر کردند. در روز جهانی گردشگری که ۸۰ درصد برگزیدگان، مازندرانی بودند، گویا هیات داوری نیز مازندرانی بوده است. از اتحادیه سفرخانه ها میپرسیم این برگزیدگان را میشناسید، میگویند نه!
رئیس هیات مدیره موسسات و مراکز آموزشی گردشگری اضافه کرد: بخش خصوصی را ابزاری می دانند که هر زمان خواستند آنها را صدا زده و در جلسه نظراتشان را بگویند، اما هیچ وقت به آن نظرات اهمیتی نمیدهند. فقط این کار را انجام میدهند که بگویند حرف بخش خصوصی را میشنویم. ما گفتیم کداخلاق گردشگری را حاضریم به عنوان بخش آموزشی تعریف کنیم، اما به آن گوش نکردند، حتی طرح پلیس گردشگر را دادیم، اما آن را هم اجرایی نکردند.
اسلامی عنوان کرد: بیش از ۱۸۰ سفارتخانه داریم. پول این مملکت به سفارتخانهها میرود تا آنها درباره ایران تبلیغ کنند. بخش خصوصی نمیتواند چنین کاری انجام دهد. ظرفیت دیگر، سازمان WTO است. سالانه چندین هزار دلار بهعنوان حق عضویت به آنها میدهیم ولی از امکانات و تسهیلات آنها استفادهای نمیکنیم. سازمان میراث فرهنگی چند کارشناس دارد که دورههای بورسیه سازمان WTO را گذرانده باشد؟
نظر شما