"بيژن بيژني" خوشنويس معاصر در گفت وگو با خبرنگار تجسمي " مهر" با اعلام اين مطلب، گفت: حوزه خوشنويسي سال هاست كه با مشكلات فراواني دست به گريبان است كه نمي توان به شكل اجمالي وكلي به آنها اشاره كرد. البته من مدتي است اين مشكلات را درقالب مطلبي جامع و كامل به رشته تحرير درآورده ام كه به زودي منتشر و در نمايشگاه كتاب امسال ، به معرض تماشاي عموم گذاشته مي شود .
وي افزود: اما واقعيت اين است كه هنر خوشنويسي با وجود تمام مشكلات، سيرطبيعي وعادي خود را مي گذراند. به اين معني كه هنرمندان همچنان مشغول فعاليت هاي خود هستند و نمايشگاه هاي خوشنويسي به فراخور ارائه آثار برگزار مي شوند و مخاطبان نيز در كنار برگزاري اين نمايشگاه ها به فراگيري مسائل تازه اي از آثار مي پردازند. بنابراين خوشنويسي هرگز درطول سال هايي كه معضلات و كاستي هاي زيادي برسرراهش بوده است، متوقف نمي شود .
" بيژني " درخصوص نوآوري هايي كه اخيرا درحيطه خوشنويسي صورت گرفته است، نيز تصريح كرد : تصور مي كنم كه اگر هم قرار باشد نو آوري دراين رشته انجام شود، بهتر است بيشتر از منظر احتياط انجام شود. خوشنويسي ايران قدمت والايي دارد كه اگر نوآوري هاي تزريق شده به آن با احتياط و اصولي انجام نشود، مسلما حوزه خوشنويسي ما را دچار ضايعه جبران ناپذير مي كند. اميدوارم در سال جديدي كه درپيش روي هنرمندان است ، خوشنويسان جوان به درجه اي از تكامل نسبي دست يابند كه از چرخه تقليدي كه درآن گيرافتاده اند نجات يابند و ما شاهد آثار متنوعي دراين رشته از هنر باشيم.
اين هنرمند خوشنويس در پاسخ به اين پرسش خبرنگارتجسمي " مهر" كه درحال حاضر ، هنرجويان خوشنويس به سمت وسوي شيوه كدام يك از قدماي اين رشته گرايش دارند گفت : در وضعيت فعلي ديگر كمتر خوشنويسي است كه از شيوه و سبك مثلا " ميرعماد " يا " ميرزا غلامرضا اصفهاني " تبعيت كند. البته اين به معني منسوخ شدن و به فراموشي سپرده شدن شيوه هاي اين استادان نيست . درخششي كه استاد " ميرعماد " يا " ميرزا غلامرضاي اصفهاني" درخوشنويسي ايجاد كردند، براي هميشه ماندگار خواهد بود .
وي افزود : اگر به سياه مشق هاي " ميرزا غلامرضاي اصفهاني " نگاه كنيم يا به عنوان مثال درآثار " ميرعماد " دقيق شويم به اين نكته پي مي بريم . اما امروز استاداني درراس تدريس اين هنر قرارگرفته اند كه شيوه ها وسبك هاي منحصر به خود را آموزش مي دهند . طبعا هنرجويان اين گروه از استادان خوشنويسي نيزبه همين سبك وسياق گرايش پيدا مي كنند. منتهي مسئله مهم اين است كه هنرجو بعد از مدت تكميل دوره فراگيري خود، به مسيرتازه اي پا بگذارد و تغيير و تحول و تنوعي در كارخود دهد و درواقع آثارش تماما دنباله روي و تقليد از استادان فن نباشد .
" بيژن بيژني " درپاسخ به اين پرسش " مهر" كه فكر نمي كنيد اگر اين رشته در دانشگاه ها و به شكل آكادميك در قالب يك رشته تفكيك شده تدريس مي شد و به انجمن هاي خوشنويسي محدود نمي ماند، بهتر بود؟ نيز گفت : امروز دانشجويان رشته گرافيك ، واحدي به نام طراحي حروف دارند. اما پاسخ به اين پرسش، به تصميم سياست گذاران امر برمي گردد كه چه زماني نياز اين مسئله را حس كنند تا بتوانند آن را به شكل يك رشته در دانشگاه ها بگنجانند.
وي در ادامه خاطر نشان كرد : در روزگار ما، خط به تدريج كاربردهاي خود را ازدست داده است . دليلش هم ورود رسانه هاي مدرن چون اينترنت و كامپيوتر است. امروز افرادي به وسيله كامپيوتر به خوشنويسي وخطاطي مي پردازند كه عملا متخصص وخوشنويس نيستند. بنابراين حاصل كارشان نيز به شكلي كه بايد باشد، مطلوب نيست . پيش از اين اشعار به خوشنويس سفارش داده مي شد و با خط شكيل و توسط افراد متخصص كه خوشنويسان هستند، اين اشعار تصوير و تحرير مي شد . اما امروز اگر دركتاب ها دقيق شويم، شاهد يك نوع خط يك شكل و بي تنوع هستيم كه به وسيله كامپيوتر انجام شده است. اين قضيه درحالي اتفاق مي افتد كه استادان درجه يك حوزه خوشنويسي ، مفيد ترين عمر كاري خود را در كنج عزلت مي گذرانند.
نظر شما