به گزارش خبرگزاري "مهر" اخيراً سرزمين هاي اشغالي در نوار غزه شاهد جنايت ديگري از ترور و كشتار مردم بي گناه اين اين سرزمين بود و اين اقدام بدون شك تروريسم دولتي به شمار مي رود و بايد از سوي تمام طرفها مورد سرزنش قرار گيرد و همچنين تلاشي قاطع در عرصه بين الملل براي مقابله با چنين اقداماتي ضروري است.
البته اين نكته را بايد عنوان داشت كه رژيم صهيونيستي دولتي تروريستي است و اگر به خاستگاه ارتش اين رژيم نگاهي كوتاه افكنده شود اين مسئله عيان است كه جوهره اصلي مزدوران اين رژيم را گروههاي تروريستي تشكيل مي دهند كه پيش از تاسيس اين رژيم جنايتهاي فراواني را انجام داده اند.
همچنين بايد اين نكته را پذيرفت كه اگر اين گروهها زمينه را آماده نمي كردند اسراييل هرگز در فلسطين شكل نمي گرفت .
فاصله چنداني بين تشكيل اولين كنگره صهيونيسم جهاني توسط "تئودور هرتزل" در سال 1897 و متولد شدن اولين گروه تروريستي وجود ندارد. صهيونيسم جهاني با استفاده از اين حربه درصدد تشكيل حكومت خود بود و در رسيدن به اين هدف از همكاري با نازي ها و فاشيست ها نيز ابايي نداشت.
گذشت تاريخ نشان مي دهد صهيونيست ها با استفاده از تروريسم دولتي توانستند دولت خود را در سرزمين هاي اشغالي بنا كنند، و اين رويكرد كماكان وجود دارد منتها در شكل و شمايلي ديگر و با چارچوب هاي رسمي تر كه از آن به عنوان تروريسم دولتي تعبير شده است.
هرتزل بعد از پايان اولين كنگره جهاني صهيونيسم در شهر بال سوئيس چنين اظهار نظر كرد (كه) : "من حكومت يهود را پي ريزي كردم."
به گزارش "مهر" شايد در آن موقع ابراز چنين عقيده اي و پذيرفتن آن بسيار مشكل بود ولي به تدريج روشن گشت كه هرتزل در به ثمر رساندن عقايد خود پايداري داشته است، زيرا هنوز به اواخر قرن 19 نرسيده بوديم كه يهوديان با شدت وحدت تمام توسعه طلبي هاي خود را با استفاده از اهرمهاي فشار متعددي آغاز كردند.
امروزه ارتش رژيم صهيونيستي كه خاستگاه واقعي آن در گروه هاي تروريسم صهيونيستي از جمله ايرگون، اشترن، پالماخ ، هاگانا ، و بتار است و بسياري از سران فعلي اين رژيم رهبران پيشين اين گروه ها بودند با توسل به ايدئولوژي كور "قبالايي" در صدد پاكسازي قومي است و اين ايدئولوژي نه تنها حمله به مردان و گروه هاي مبارز مسلح را بلكه حمله به گروههاي غير نظامي را كه حتي در موقعيتي غير نظامي و در مكاني به تفرج و گردش مشغول هستند تجويز مي كند.
جنايات اخير اسرائيل در غزه همچنان با سكوت معنا دار آمريكا و كاخ سفيد روبروست و اين مسئله امروزه تبديل به يك عرف سياسي و ديپلماتيك در كاخ سفيد شده است كه در قبال بزرگترين جنايات اسرائيل جمله "ما از دوطرف خواستار خويشتن داري هستيم" را تكرار كنند.
"اسراييل شاهاك" يكي از يهوديان سرشناس اسرائيل و ضد صهيونيسم درباره خشونت در اسرائيل ، در مقاله اي نوشت:
"ما اينك شاهديم كه چگونه اعتقادات به اصطلاح حقوق بشر در ميان آمريكائي ها به پوچي گراييده و باعث شده همگي در مقابل مسئله نژادپرستي يهود در اسراييل مهر سكوت بر لب بزنند… تا امروز به ندرت مي توان سازمان يا تشكيلاتي را در آمريكا يافت كه حتي يك كلمه در مورد بي رحمي و شرارتهاي ناشي از "نژادپرستي يهود" در اسراييل به زبان آورده باشد، در حالي كه بعضي از اين تشكيلات گهگاه راجع به لزوم "حل مشكل فلسطين" يكي دو كلمه گفته اند، ولي معلوم نيست چرا از بيان اصل مطلب پرهيز دارند…"
اين روند- استفاده از خشونت در رسيدن به هدف- با گذشت زمان نه تنها كندتر و كمرنگ نشده بلكه بر دامنه آن نيز افزوده شده است.
اسرائيل هدف جنايات خود را دفاع از يهوديان عنوان مي كند ولي در واقع هدف آنها چيزي جز دستيابي به اهداف و مقاصد خود نيست كه اين امر تنها با استفاده از تروريسم دولتي ميسر مي شود.
نظر شما