به گزارش خبرگزاری مهر، نشست زاهد نیشابور به مناسبت فرارسیدن سالروز گرامیداشت عطار نیشابوری، روز سه شبه ۲۴ فروردین در خانه فرهنگ صدف برگزار شد.
در این برنامه که حمیدرضا شکارسری به عنوان میهمان حضور داشت به جایگاه بلند رباعیات عطار اشاره کرد و گفت: ما در ایران وقتی نامی از رباعی می بریم ذهن و نگاه به سرعت به اسم خیام خیره می ماند اما در این میان اگر مطالعه دقیق و وسیع داشته باشیم، می بینیم که رباعیات عطار اگر ارزشی مضاعف نداشته باشد، قطعا کم از آثار خیام ندارد اما متاسفانه به دلیل کم توجهی به ادبیات کلاسیک این امر مغفول مانده است.
شاعر «ردپا بر لبه تیغ» با اشاره به زندگینامه شیخ عطار گفت: در نظر داشته باشیم که عطار در یکی از خونبارترین دوره های تاریخی ایران زیسته و هنر او با وجود تمام درگیری ها، گرفت و بندها و کشت و کشتارها ارزش بیشتری پیدا می کند. از جمله بارزترین نقاط زندگی وی چگونگی سرگشتگی او و روی آوردن به عرفان است. با توجه به روایات متعدد اگر با نگاه زیبایی شناختی بخواهیم آن را بررسی کنیم، می بینیم وقتی این تحول را در قالب یک قصه می خوانیم، چقدر تاثیر گذار و قابل تامل است تا اگر به صورت یک واقعه تاریخی نقل می شد.
داوود ملکی داستان نویس در بخش دیگری از این نشست گفت: با نگاهی به زندگی این عارف بزرگ و همچنین بررسی معانی مثل عرفان می توان به این تصویر دست یافت که عطار عارفیست که عرفان وی راه کمال را به انسان نشان می دهد و نه اینکه ادعایی باشد بر معرفت خود عارف.
نویسنده «مانیفست روزگار سالخوردگی» با معرفی پژوهشی به نام بررسی دیدگاه های روان شناختی عطار بر اساس مکتب انسان گرایی با رویکرد میان رشته ای (کاری از زهره نجفی، مهنوش مانی و مهرداد کلانتری از دانشگاه اصفهان) گفت: با توجه به تئوری مکتب انسان گرایی که توسط مرلو وراجرز ارائه شده، با کمی دقت در ابیات و آثار منثور شیخ عطار نیز می توان این مضامین را به خوبی مشاهده کرد. پایه مکتب انسان گرایی ارزش های اخلاقی انسان، پرهیز از تعصبات، دوری از تزویر وریا، و رسیدن به آرمان شهر است.
وی افزود: این نقاط مشترک می تواند باعث مفاخره ما باشد زیرا که مکتب در سال ۱۹۶۰ در اروپا پا گرفت اما اشعار و آموزه های شیخ عطار چندین قرن پیش از آن، به رشته تحریر درآمده است. حال اگر ما دیر فهمیده ایم، گناهش گردن آنها نیست.
نظر شما