۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۵، ۱۵:۵۶

از دمشق تا کربلا تا تهران

از دمشق تا کربلا تا تهران

عضو هیات رییسه شورای شهر تهران در یادداشتی به مناسب روز پاسدار نوشت «اگر پاسداران عزیز و غیور نبودند در كجا ايستاده بوديم»؟

خبرگزاری مهر، گروه جامعه - محسن پیرهادی: یادش بخیر ... «به نام الله پاسدار حرمت خون شهدا، شهدایی که با خون خود درخت اسلام را آبیاری کردند.» این مقدمه خیلی از انشاها بود؛ از همان زمان وقتی اسم پاسدار را می شنیدیم همه وجودمان مملو از عشق به حضرت اباعبدالله(ع) می شد و چه نیكو كه روز ولادت او، روز پاسدار نام گرفته است.
اما من نگرانم؛ در التهاب هزار نگرانی ناتمام و بی وصف از دمشق تا كربلا و تا همین تهران؛ چند روز پیش داشتم به عكس تعدادی از مجاهدین و پاسداران ایرانی نگاه می كردم. پاسدارانی كه در دفاع از حریم حضرت زینب(س) با گلوله های آمریكایی، اروپایی و سعودی، جان باخته بودند.

در عین حال كه به نبودن در كنارشان حسرت می خوردم نگرانی مضاعفی سراسر وجودم را فرا می گرفت كه نكند فردا سایر رفقای پاسدارم نباشند كه اگر اصرارهای اسماعیل، حسین، محمد، علی و ... به فرمانده نیروی قدس، كارگر بیفتد و آنها نیز به جرگه مدافعان حرم بپیوندند شاید دیگر آن چهره های مومن و طرب انگیز را نبینم. دوستان نابی كه افتخار پوشیدن لباس سبز پاسداری از انقلاب را دارند و بوی بهشت را از همین تهران، می توان از آنها استشمام كرد و عزیزتر ازجانِ شیرین، دوستشان می دارم.

اگر بر جای من غیری گزیند دوست حاکم اوست/ حرامم باد اگر من جان به جای دوست بگزینم

به هر دلیل، مسیر زندگی برایم طوری رقم خورد که افتخار پاسداری در تشكیلات سپاه نداشتم (همان سپاهی كه به فرموده   راحل اگر نبود کشور هم نبود)؛ اما دوستان پاسداری دارم بهتر و سبكبال تر از باد بهار؛ كه از بهترین های روزگار ما هستند؛ برخی بازمانده های ۸ سال دفاع مقدس و برخی هم در آرزوی جبهه های دفاع از حرم اهل بیت(ع) هستند.

همانها كه اگر نبودند امروز برای سفر به خوزستان، كردستان و كرمانشاه باید ویزا می گرفتیم.

همانهایی كه اگر نبودند امروز زیر چكمه های «ابوبكر بغدادی»، «عبدالمالک ریگی»، «مسعود رجوی»، «صدام حسین» یا یكی از همین حكام تن پرور عربستان و قطر و ...، گردن كج كرده بودیم و معلوم نبود رئیس جمهورمان را امروز كدام رئیس جمهور اسرائیل تعیین می كرد؟

همانهایی كه در بزنگاه های این انقلاب سی و چند ساله، كشتی انقلاب را به خوبی از بحران خارج كردند و امنیت و آرامش را به این مردم بازگرداندند.

شما را صرفا نظامی نمی دانم؛ شما را مجاهدانی می شناسم که مصداق این فراز از آیه ۵۴ سوره مائده هستید:
.... و لا یخافون لومة لائم ... از سرزنش و ملامت هیچ سرزنش کننده ای خوفی ندارید و این به خاطر خلوص و عاشق پیشگی شماست و الحق نمونه های فراوانی از اخلاق مداری و ایثار، در ذهن ما به یادگار نهادید.

بگذار در رسانه ها و تریبون هایشان به سپاه و «پاسداران انقلاب اسلامی» بتازند كه همین ها برای من كافیست تا به این دوستان خود با افتخار ببالم و سلامتی شان را هر روزه از حضرت اباعبدالله(ع) خواستار باشم كه این درخت تناور و پر بار كه به دست خمینی كبیر (ره) كاشته شد هر زمان با جلوه ای زیباتر به چشم می آید و چه دقیق فرمودند: «روزی که جنگ تمام شد ما تعداد شهدای سپاه را شمارش کردیم، تعداد آنها با تعداد پاسدارانی که تا زمان آغاز جنگ به عضویت سپاه درآمده بودند، برابری می کرد گویا یک بار کل سپاه شهید شده و دیگر بار سر بر آورده بود.»
حال منصفانه به صحنه نگاه كنیم كه اگر پاسداران عزیز و غیور نبودند در كجا ایستاده بودیم؟

* عضو هیات رئیسه شورای شهر تهران

کد خبر 3655278

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha