حمیدرضا شکارسری در گفتگو با خبرنگار مهر از انتشار دفتر شعر تازه‌ای از خود با عنوان «چه تنهاست ماه» خبر داد و گفت: این کتاب گزیده‌ای است از اشعار نیمایی من که عمده آنها در طول سال‌های قبل سروده و گردآوری شده بود اما منتشر نشده بود.
وی ادامه داد: دغدغه اصلی برای گردآوری این اشعار به توجهی باز می‌گردد که حس کردم در سال‌های اخیر برای احیاء قالب نیمایی در کشور در حال انجام است. من با وجود اینکه برخی از این اشعار را حدود ۲۰ سال قبل نوشته بودم و حتی برخی را نیز هیچ می‌شمردم اما وقتی حس کردم که جریانی برای احیاء این قالب شکل گرفته که سعی دارد جوانمرگی آن پس از چند دهه فعالیت را کنار بگذارد و آن را دوباره احیا کند، با انتشار این اشعار به این جریان احیا ملحق شدم.
این شاعر در ادامه توضیح داد: به گمانم بعد از دهه ۴۰ تا به امروز به تعداد انگشتان دست نیمایی سرای جدی در شعر ایران نداشته‌ایم. بعد از سهراب سپهری و فروغ فرخ‌زاد کمتر شاعری می‌شود دید که همه هم و غمش به روی شعر نیمایی باشد. شاید شاعرانی مانند قیصر امین‌پور،محمد رضا عبدالملکیان و حسن فرازمند را بشود در این زمینه نام برد اما باید پذیرفت که حاضران و فعالان در این قالب بسیار کم و اندک شده‌اند. اگر اسم این واقعیت و رویداد را فطرت شعر نیمایی نگذاریم باید آن را چه نام گذاشت؟
شکارسری ادامه داد: ما در سال‌های قبل از دهه ۴۰ شاعران مهمی را داریم که برای ترویج قالب نیمایی تلاش کردند اما پس از آن به کناری وانهادندش. با این همه در سال‌های اخیر حس می‌کنم که جریانی برای احیاء این قالب ادبی شکل گرفته و جمعی از شاعران سعی دارند با مدیریت آن بار دیگر به احیاء قالب نیمایی کمک کنند. شاعرانی چون علی محمد مودب، علی داوودی، مهدی سیار و...ازجمله شاعرانی هستند که در این راه تلاش کردند. من هم با دفتر شعر «چه تنهاست ماه» سعی کردم به سهم خودم به این جریان بپیوندم.
این شاعر تصریح کرد: دفتر شعر تازه من حدود ۷۰ قطعه شعر دارد که بسیاری از آنها تا قبل از این منتشر نشده است و اشعار دو سه سال اخیرم را تشکیل می‌دهد. این اشعار در این سالها برای پیوستن به جریان احیا سروده شد و به کوشش موسسه شهرستان ادب در قالب این کتاب گردآوری شده است.
نظر شما