دکتر مجید مددی، مترجم آثار فلسفی و استاد مدیریت انسانی در دانشگاه بین المللی چهابهار، در گفتگو با "مهر" در پاسخ به این پرسش که دغدغه های توجه به فلسفه های معاصر غربی به چه دلیل در ایران نضج گرفت گفت : من علاقمند هستم در ابتدا سخن را از تعریف فلسفه آغاز کنم که آیا ما ایرانیان دغدغه اینکه با اندیشه فلسفی آشنا شویم داشتیم و داریم یا صرفا این هم چیزی بود که اگر داشته باشیم بد نخواهد بود.
وی افزود: افلاطون از سقراط نقل می کند که حیرت اولین چیزی بود که بشر با حیرت کردن به اندیشه ورزی روی آرود. البته اگر این حیرت به پرسش درنیاید زیاد اثری ندارد چرا که در فلسفه حیرت می بایست به پرسش درآید که سبب شناخت و فلسفه شود.
دکتر مجیدی اظهار داشت: اگر تاریخ فلسفه در ایران را بررسی کنیم متوجه می شویم که ما ایرانیان کمتر متحیر شدیم به همین دلیل ما شاید هیچ وقت خودمان پیشگام اندیشه ورزی نبودیم.
وی همچنین گفت : بشر اولین بار در حقیقت با اسطوره شروع کرد و از اسطوره به علم و از علم به فلسفه رسید. ولی ما ایرانیان و شرقی ها از اسطوره شروع کردیم و به دین رسیدیم و از دین به علم کلام رسیدیم. کلام در حقیقت فلسفه نیست. برای اینکه فلسفه پرسش گری است تا به نقطه آغازین برسد. در حالی که در علم کلام شما چیزی را که باور دارید اثبات می کنید.
دکتر مددی با اشاره به این نکته که اگر ما در حقیقت این مورد را به عنوان پیش آگاهی قبول کنیم باید بپذیریم که بزرگان اندیشه ورز ما ا فلسفه آشنا شدند و این گفتارها را تکرار کردند اما یکی از چیز هایی که در مورد ما ایرانیان چشمگیر است این است که ما هیچ وقت تلاش نکردیم که نکات تضاد آمیز اندیشه ها را کسب کنیم و در مقابل آن اندیشه نو قرار دهیم.
وی افزود: کاری را که ما انجام می دهیم در حقیقت حاشیه نویسی است و این کار برای پیدا کردن تضادها نیست بلکه برای تفسیر است. اما در غرب این گونه نیست. به عبارتی می توان گفت فیلسوفانی که در غرب ظهور کردند چنان جریان سازی نمودند که آنان خود تبدبل به جریانی شدند که از به قبل از او و پس از او نیز اشاره می شود.
دکتر مددی تصریح کرد: اگر ما بپذیریم که مبدع اندیشه فلسفی نبودیم بلکه آنرا گرفتیم و حاشیه نویسیم کردیم و خوانشهایی را از آن ارائه کردیم گویای این واقعیت این نیست که ما به نوعی در مرحله عالی تری در زندگی روز خودمان به کار بگیریم.
نظر شما