به گزارش خبرگزاری مهر، روزنامه ایران امروز در ستون "یادداشت روز"، خود چنین آورده است: غربى ها به اعتراف خود حد موفقیتشان را در برهه کنونى، بر هدف «شکستن وحدت ملى» و «ایجاد وحشت» در جامعه ما قرار داده اند و از همین مسیر بن بست، امیدوار به تأثیرگذارى بر عزم جزم ایرانى ها هستند؛ از این رو تدبیر و مدیریت بحران در شرایط کنونى بیشتر باید در حوزه سیاسى از جمله نمایش یکپارچگى همه قشرها در سراسر کشور براى دفاع از حقوق قانونى هسته اى باشد. این تحرک بى شک قلب استراتژى دشمنان جمهورى اسلامى ایران را هدف مى گیرد و آن را نابود مى کند.
این در حالى است که ایرانیان بنابر تجارب تاریخى خود بخصوص حوادث یکصد سال اخیر، خوب درک مى کنند که براى رسیدن به قله هاى پیشرفت و ترقى، باید هزینه هاى آن را جانانه و البته با تدبیر و مدیریت پرداخت کنند و از همین روست که براى تثبیت حقوق هسته اى کشور در سال هاى اخیر در شرایط حساس به صحنه آمده اند و بدین گونه شعار «انرژى هسته اى حق مسلم ماست» را به مطالبه اى همیشگى و جاودانه تبدیل کرده اند.
در این سال ها مردم و مسئولان شاهد بوده اند که جمهورى اسلامى ایران با توجه به منافع ملى، سطح همکارى هاى خود را با آژانس بین المللى انرژى اتمى به حداکثر و فراتر از درخواست هاى پادمانى افزایش داد و حتى پروتکل الحاقى را تا پیش از پیمان شکنى اروپایى ها بدون این که مجلس تصویب کند، داوطلبانه به اجرا درآورد.
همچنین براى نمایش حسن نیت تهران به سه کشور اروپایى انگلیس، فرانسه و آلمان، بخشى از فعالیت هاى هسته اى باز هم به طور داوطلبانه تعلیق شد؛ اما این همه هیچکدام به جلب اعتماد غرب منتهى نشد؛ چه انحصارطلبان مغرب زمین نه این که با کیفیت فعالیت هسته اى ایران مخالف باشند، بلکه با اصل دست یافتن ملت ایران به این فناورى مشکل داشتند و همین باور قرون وسطایى باعث آن شد که در پى ناکارآمدى آژانس بین المللى انرژى اتمى و گردن نهادن ایران به همه سطوح بازرسى ها و راستى آزمایى ها، ۳ کشور اروپایى و آمریکا به ابزار انحصارى شوراى امنیت متوسل گردند و از حیاط خلوت سازمان ملل به نشان دادن چنگ و دندان به ایران مشغول شوند.
انتخاب مسیر شوراى امنیت براى مقابله با حقوق قانونى ملت ایران، در عرف بین المللى به «برخورد سخت» تعبیر مى شود اما وقتى حریف غرب، ایران عبور کرده از بحران هاى ناشى از جنگ ۸ ساله و تحریم هاى ۲۵ ساله باشد، بى شک هدفى سهل و آسان نخواهد بود؛ چه ایران نیز در طول این سال ها توانسته به مدد خداوند و همت مردمش، تهدیدها را به فرصت ها تبدیل کند و از بسیارى خطرات به سلامت بگذرد و از این رو به «هسته اى سخت و البته منعطف» در برابر هجمه هاى دشمنان تغییر هویت دهد.
یکى دیگر از آسیب پذیرى هاى قطعنامه (بیانیه) سیاسى شوراى امنیت که قابلیت اجرایى آن را با شک و تردید همراه ساخته است، کارت هاى مختلفى است که ایران به عنوان یک قدرت منطقه اى تأثیرگذار دردست دارد و مى تواند از آن در عرصه هاى مختلف علیه حریف به کار گیرد.
یک روى این سکه «ثبات یا بى ثباتى» منطقه است که اراده آن حتماً در اختیار جمهورى اسلامى ایران است و در صورت هر اتفاق ناگوارى، تهران این حق را براى خود محترم مى شمارد که یک به یک این کارت ها را رو کند؛ البته ورود به این سطح از صف آرایى در ابتدا برعهده آمریکا و ۳ کشور اروپایى است ولى گام هاى بعدى آن را ایران به اختیار خود برخواهد داشت.
نظر شما