به گزارش خبرنگار مهر، مدت زیادی از اعلام سهمیه رشته های حاضر در بازیهای آسیایی نمی گذرد، لیستی که اگرچه با حضور ناگهانی برخی رشته ها همچون تنیس آن هم با ۶ ورزشکار خودنمایی می کرد اما در این لیست در رشته ای همچون ژیمناستیک تنها دو سهمیه لحاظ شده بود.
برای ژیمناستیک که به ویژه در سالیان اخیر به موفقیت های زیادی دست پیدا کرده و حتی با کسب مکرر مدال رقابتهای قهرمانی آسیا شایستگی خود را به اثبات رسانده است کاهش عجیب سهمیه بازیهای آسیایی در نوع خود جالب است. این در حالی است که چنین حساسیتی مبنی بر اعزام کاروان کیفی به بازیهای آسیایی در برخی رشته ها لحاظ نشده است.
مگر نه اینکه ژیمناستیک ورزش مادر است و سرمایه گذاری بر روی آن سرمایه گذاری بر کل ورزش است پس چرا در آستانه بازیهای آسیایی مسئولان فدراسیون این رشته باید به جای تمرکز بر پروسه پایانی آماده سازی تیم ملی به دنبال چانه زنی های مکرر برای افزایش سهمیه به حق خود باشند؟
وقتی نابغه ای همچون سعیدرضا کیخا در حضور قدرت های برتر ژیمناستیک آسیا و حتی جهان به مدال می رسد و چهار حرکت نیز به نام خود در کتاب داوری فدراسیون جهانی به ثبت رسانده است، وقتی جوانان ژیمناستیک ایران در رشته های مختلف در رقابتهای قهرمانی آسیا و تورنمنت های بین المللی روی سکو می روند و بسیاری حتی با سن کم با رکوردهای قابل قبول خود به تیم ملی بزرگسالان هم راه پیدا کرده اند علت بی توجهی و کم لطفی کمیته ملی المپیک و سایر مسئولان ورزش به این رشته چیست؟
شاید بتوان این سوال را بهتر عنوان کرد؛ ژیمناستیک برای اثبات حقانیت و توانمندی خود دیگر باید دست به چه حرکتی بزند تا مسئولان در سبد حمایتی خود آن را هم جا بدهند؟
هنوز مدت زمان زیادی از وعده وزارت ورزش و جوانان مبنی بر حمایت از رشته های پایه و پرمدال نگذشته است. آبان ماه سال ۹۴ بود که گودرزی وزیر وقت ورزش و جوانان طی احکامی اعضا و رئیس کمیته ورزش های پایه و پرمدال را منصوب کرد، حکمی که اگرچه دو ساله اما با برنامه ریزی های بلندمدت همراه بود.
اردیبهشت ماه سال ۹۵ نخستین جلسه این کمیته با ریاست نصرالله سجادی معاون وقت وزیر ورزش و جوانان برگزار شد. اگرچه اندکی بعد تغییراتی عمده در وزارت ورزش و جوانان رخ داد اما به نظر می رسد اگر این تصمیم حمایتی از ۷ رشته پایه و پرمدال دوومیدانی، ژیمناستیک، شنا و همچنین تیراندازی، دوچرخه‌سواری، قایقرانی و بوکس تصمیمی کارشناسی بود نباید با تغییر بدنه به صورت کل منحل می شد تا جایی که امروز تنها از دو سهمیه برای ژیمناستیک ایران در بازیهای آسیایی صحبت به میان می آید.
شاید به واسطه اینکه نصرالله سجادی رئیس کمیته سابق ورزش های پایه و پرمدال حالا سرپرست کاروان بازیهای آسیایی ۲۰۱۸ شده است بتوان این سوال را از وی پرسید که تکلیف وعده شما برای حمایت از رشته های پایه ای همچون ژیمناستیک چیست؟ و بدون شک کمترین انتظار از شما دفاع از حداقل حفظ سهمیه سابق این رشته است.
تلاش فدراسیون ژیمناستیک برای راضی کردن کمیته ملی المپیک و اعزام تیم کامل (۵ یا ۶ نفره) همچنان ادامه دارد و به نظر می رسد مسئولان ورزش کشور باید بیش از آنکه به دنبال کسب مدال در این رشته خاص و پایه باشند به احترام موفقیت های پرشمار اخیر این رشته فرصتی به استعدادهای فراموش شده و مهجور واقع شده آن بدهند و چه بسا نقشی در کاهش و یا خاتمه روند نگران کننده اخیر مهاجرت ها در ژیمناستیک داشته باشند.
نظر شما