دکتر انور صمدی راد ، آسیب شناس در گفتگو با خبرنگار مهر ، بیان داشت : متاسفانه اکنون به نظر می آید که که بدون کمک نهادهای بین المللی مانند بانک جهانی ، سازمان ملل متحد ، یونیسف و... نمی توان اقدامی فوری برای حل معضل حاشیه نشینی انجام داد.
عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبائی افزود: سازمان های مداخله کننده در مورد حاشیه نشینی ، بسیار زیاد هستند و نبود برنامه ای منسجم برای ساماندهی توانایی نهادهای دولتی و غیر دولتی ، موجب آن شده تا این مسئله کم کم به موضوعی عادی و روزمره تبدیل شود.
این جامعه شناس تاکید کرد: مهاجرت افراد به سوی شهرها برای به دست آوردن درآمد و رفاه بیشتر که منجر به حاشیه نشینی می شود ، کمی پس از آن به زندگی نابسامان و نهایتا پدید آمدن نسلی فقیرتر می انجامد و این چرخه ای است که حاشیه نشینان راه فرای از آن ندارند .
این آسیب شناس تصریح کرد: بهترین راه برای کمک به حاشیه نشینان کنونی ، آموزش ، ایجاد امکانت رفاهی ، تعیین هدف و تبیین چشم انداز برای زندگی آتی آنهاست .
صمدی راد یادآورشد: تا هنگامی که توزیع نامناسب امکانات ، بی عدالتی های اجتماعی و دسترسی محدود به منابع جامعه هست ، نمی توان امیدی به حل این پدیده در سال های نزدیک داشت.
وی متذکر شد: فراموش نکنیم که نسل های نخستین مهاجران به شهرها با اسکان یافتن در حاشیه ها سعی کردند کمی از مشکل های پیشین خود را کاهش دهند اما کودکان و نسل امروزی آنها که خود را در برابر جامعه می بینند ، نه راه بازگشت دارند و نه به دلیل فقر مالی و آموزشی ، امکان پیشرفت.
عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبائی تصریح کرد: اگر اکنون نیز بچه های حاشیه نشین آموزش و همراه با آن پرورش درستی را در پیش رو نداشته باشند ، بی شک در بزرگسالی فقیر و آسیب پذیر خواهند ماند.
این جامعه شناس با اشاره به تجربه های ناکارآمد انجام شده سازمان های رسمی وغیر رسمی برای مقابله با این معضل ، گفت : برای پرداختن به مشکل حاشیه نشینی که مدت هاست حاد شده است ، باید با استفاده از تجربه های جهانی ، هرچه سریع تر تمامی نیروها را در این راه بسیج کرد.
نظر شما