به گزارش خبرنگار مهر، در برنامه امروز جمشید مشایخی بازیگر فیلم "گاو" و شادمهر راستین منتقد و فیلمنامه نویس حضور داشتند. در ابتدای این نشست و بعد از نمایش فیلم های "هامون"، "درخت گلابی" و "دختر دایی گمشده"، مشایخی درباره فیلم "گاو" گفت: "قصه این فیلم ابتدا به صورت یک نمایشنامه توسط اکبر رادی روی صحنه رفت و بعد از آن داریوش مهرجویی با استفاده از کتاب غلامحسین ساعدی شخصیت ها را وارد داستان فیلم کرد."
وی ادامه داد: "من پس از خواندن فیلمنامه ابتدا به مهرجویی گفتم این نقش رنگ ندارد و به نظر من فایده ای نخواهد داشت. گرچه من در تئاتر یاد گرفته بودم کوچک و بزرگ بودن نقش اهمیت ندارد. اما مهرجویی به من گفت به خاطر همین می خواهد من آن نقش را بازی کنم و من هم قبول کردم. ابتدا ما کار را مانند تئاتر تمرین کردیم و در سالن اداره تئاتر با میزانسن کار می کردیم. پس از تمرین کار را در جاده ای نزدیک قزوین آغاز کردیم."
مشایخی درباره نقش های فیلم "گاو" عنوان کرد: "وقتی این فیلم ساخته شد تمام توجه ها به دو نقش بود که همان نقش های اصلی فیلم بودند. به طور مثال محمود دولت آبادی، پرویز فنی زاده و جعفر والی در این فیلم ایفای نقش می کردند، اما هیچکدام دیده نشدند. در صورتی که اگر این نقش ها نبودند هرگز بازیگران اصلی فیلم دیده نمی شدند. اما باید بگویم مهرجویی کارگردان برجسته ای است و در سینما ایران آثار شاخصی ساخته است."
وی با اشاره به سینمای مرحوم علی حاتمی گفت: "من با مرحوم علی حاتمی بیشتر از همه کار کردم. زمان کار با وی راحت بودم. او ابتدا درباره شخصیتی که قرار بود در فیلم باشد با من صحبت می کرد و بعد به من فرصت می داد درباره شخصیت فکر کنم و به تحقیق بپردازم. من در فیلم های "کمال الملک" یا مجموعه "هزاردستان" به راحتی در کنار او در بازی کردم. البته بازی در فیلم های بیضایی را نیز دوست دارم. او در کنار کارگردان بودن مورخ و نویسنده معتبری هم هست."
این بازیگر پیشکسوت سینما و تئاتر ادامه داد: "در هر حال از حضور در کنار مرحوم علی حاتمی و بهمن فرمان آرا همیشه لذت می بردم. من در بازی معتقدم شخصیت باید در داستان خلق شود و کسانی که در حرفه بازیگری مقلد هستند را قبول ندارم و بازیگر نمی دانم. زیرا معتقدم با تقلید کردن ما مخاطب خود را فریب می دهیم."
در پایان شادمهر راستین درباره سینمای مهرجویی گفت: "سینمای مهرجویی همیشه برخورد میان سنت و مدرنیته است. به نوعی می توان گفت نوعی درگیری است که بین نو و کهنه شکل می گیرد. او در دوره ای تحت تاثیر فیلم های اروپایی زمان خود بود. البته عده ای بر این اعتقادند وی مخاطب را می شناسی و دقیقا عده ای کاملا نظر برعکسی دارند. او کاملا با فیلمنامه برخورد حرفه ای می کند و همیشه هسته اصلی اقتباس را می گیرد. او جزو فیلمسازان وارداتی هنری است و همیشه نگاه توریستی خود را حفظ کرده و هرگز چیزی برایش عادی نیست."
نظر شما