محمد محمدی گرگانی به خبرنگار مهر گفت: تازه‌ترین کتابم «حقوق بشر» است که امیدوارم بتوانم در تابستان امسال آن را تمام کرده و برای انتشار به ناشر واگذار کنم. من سال‌هاست که در دانشگاه حقوق بشر را درس می‌دهم و عموم نظریات در این حوزه بویژه نظریات برخی از متفکران و روشنفکران فعلی را مطالعه کرده‌ام.
وی افزود: یکی از این چهره‌ها مقاله مفصلی درباره حقوق بشر از دیدگاه اسلام نوشت که اسلام دیدگاهی درباره حقوق بشر ندارد و مطالبی از این دست. کتاب من به دو بحث مهم درباره حقوق بشر می‌پردازد. نخست مطرح می‌کند که اصولاً حقوق بشر چیست؟ بحث دیگر کتاب این است که متفکران یک موضع مختلف درباره حقوق بشر نداشته‌اند و با توجه به آرای آنها نمی‌توان گفت که اسلام فاقد مباحث حقوق بشری است.
محمدی گرگانی ادامه داد: در این بخش به چهار گروه از متفکران مسلمان اشاره کرده و برداشت آنها درباره دیدگاه اسلام نسبت به حقوق بشر را نقد کرده‌ام که از جمله آنها عبدالکریم سروش است. در نهایت بطلان این ادعا را که اسلام با حقوق بشر مخالف است، اثبات کرده‌ام.
این عضو هیات علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه در ادامه به تجدید چاپ کتاب خاطرات خود با عنوان «خاطرات و تاملات در زندان شاه» نیز اشاره کرد و گفت: پس از انتشار چاپ‌های اول و دوم این کتاب مشخص شد که برخی اشکالات و ایرادات تاریخی سهواً به متن کتاب راه پیدا کرده است. این اشکالات تصحیح شده‌اند و قرار است نشر نی نیز عکس‌ها را تصحیح کرده و نمایه‌ای برای کتاب کار کند. بنابراین چاپ سوم کتاب با ویرایش تازه‌ای به مخاطبان عرضه می‌شود.
محمد محمدی گرگانی از فعالان ملی مذهبی از زمره مبارزانی بود که پس از دستگیری در زندان کمیته مشترک ضد خرابکاری (موزه عبرت فعلی) به شدت شکنجه شد و دوران محکومیت خود را نیز در زندان‌های قصر و اوین گذارند. محمدی گرگانی در دوره‌ای به فعالیت مبارزاتی در سازمان مجاهدین خلق ایران پرداخت، اما پس از تغییر مشی سازمان از اسلام به مارکسیسم از این سازمان جدا شد و نقدهایی خواندنی بر مشی سازمان نوشت. نقدهایی که باعث شد در زندان توسط منافقان بایکوت شود.
«خاطرات و تاملات در زندان شاه» ۱۵ فصل و سه پیوست دارد. «تولد و زندگی با پدر بزرگ»، «دانشگاه»، «عصر تغییرات بزرگ (ورود به مشی مسلحانه) و…»، «منابع فکری»، «امتحان کوچک: ماراتن بازجویی و شکنجه»، «روزنه‌های امتحان بزرگ و مهم‌ترین تحول زندگی»، «آغاز امتحان بزرگ»، «بروز بیشترین اختلاف‌ها»، «دو ضربه سنگین: ترور برخی رهبران در زندان و…» و «فتوای نجاست» به ترتیب عناوین فصول اول تا دهم کتاب است.
همچنین عناوین فصول یازدهم تا انتهایی کتاب نیز به این شرح است: «راه گفت‌وگو و هم‌اندیشی برای یافتن راه حل»، «انتقال از زندان‌های مذهبی‌های غیر مجاهد به زندان مجاهدین»، «ورود به بند دو، نقد سازمان و جبهه بندی‌های جدید»، «بایکوت منتقدین» و «شکوه رهایی». در پیوست‌های کتاب نیز مطالب و اسنادی چون «سلسله مراتب سازمان»، «نقد و بررسی اندیشه‌های سازمان مجاهدین خلق ایران» و «نامه‌هایی از زندان» درج شده‌اند. عکس‌های متنوعی از طول زندگی محمدی گرگانی در انتهای کتاب آمده است.
خاطرات محمدی گرگانی از نظر توصیف فضای زندان‌های کشور در دوران ستمشاهی بسیار خواندنی و جذاب است. نویسنده با واژگان نیرومند خود تصویر واضحی از زندان کمیته مشترک ضد خرابکاری و همچنین زندان قصر به مخاطبان ارائه می‌دهد. زندان‌هایی که هم مبارزان مذهبی و انقلابیون وفادار به امام خمینی (ره)، هم نیروهای سازمان مجاهدین خلق و هم به اصطلاح مبارزان مارکسیست در آنها زندانی شده بودند. یکی از چهره‌های شاخص در میان این زندانیان مرحوم آیت‌الله طالقانی، از اصحاب نزدیک امام خمینی بود. نویسنده در این کتاب شرح دقیق و خوبی از مجاهدت‌های آیت‌الله طالقانی در زندان و سعی او در وحدت میان مبارزان می‌دهد. روایت تلاش آیت‌الله طالقانی برای آموزش اسلام به زندانیان و جلسات تفسیر قرآن او از مطالب خواندنی این کتاب است.
نظر شما