سیدهادی سیدافقهی کارشناس مسائل غرب آسیا در گفتگو با خبرنگار مهر در زمینه دیپلماسی رسمی کشور اظهار داشت: ما دکترین‌های سیاست خارجی جز وزارت امور خارجه داریم که اتفاقاً دیپلماسی مهم نیز هست. وقتی صحبت از دیپلماسی می‌شود این معنی را شامل می‌شود که منظور ما تعاملات خارج از مرزها بوده که در تعامل با دیگر کشورها و فرهنگ‌ها است.
وی ادامه داد: انقلاب اسلامی حداقل بر دو نوع دیپلماسی استوار است که یکی دیپلماسی رسمی ما بوده و دیگری نیز دیپلماسی عمومی است. در دیپلماسی عمومی ما دیپلماسی فرهنگی و نهضتی ما می‌گنجد و خارج از چارچوب‌های متعارف و دیپلماتیک رسمی است.
کارشناس مسائل منطقه گفت: ما در دیپلماسی رسمی وزارت امور خارجه خیلی موفق نبوده‌ایم و دلایل بسیار متعددی این عدم موفقیت داشته است؛ ولی در دیپلماسی نهضتی که همانطور که عرض کردم بخشی از دیپلماسی عمومی کشور است موفقیت‌های خوبی داشته‌ایم.
سیدافقهی افزود: رویکرد دیپلماسی رسمی ما و اولویت‌های وزارت امور خارجه قبل از برجام به سمت غرب بود و بعد از ضربه برجام رویکرد با دیگر کشورها و به خصوص منطقه تغییر پیدا کرد.
وی عنوان کرد: قرار نیست با تمامی کشورهای جهان ارتباط خوب و ثابتی داشته باشیم؛ ولی کشورهایی در جهان هستند که می‌توان با آنها روابط پایدار در زمینه‌های اقتصادی، سیاسی و فرهنگی داشته باشیم. مثلاً بحث امضای تفاهم با مجمع اقتصادی اوراسیا فرصت بی‌بدیلی به کشور داده که پیش از این به آن فکر نشده بود.
تحلیلگر مسائل سیاست خارجی اضافه کرد: دیگر موردی که می‌توانیم روی آن کار کنیم بحث پیمان شانگهای است که ظرفیت خوبی برای ایران فراهم می‌کند. چه نهادی باید از این ظرفیت استفاده کند و زمینه ورود ایران به آنها را فراهم کند؟ مسلم است که این موضوع در دستور کار دیپلماسی رسمی ما بوده که نمود آن وزارت امور خارجه است اما ما در زمینه دیپلماسی رسمی به واقع دچار فراز و فرود بوده‌ایم و این خوب نیست.
وی با اشاره به سیاست خارجی ایران در قبال عراق گفت: متأسفانه در زمینه کشور عراق آیا ما شاهد یک دیپلماسی رسمی ثابت و مشخص توسط وزارت امور خارجه هستیم؟ منظور من این نیست که اصلاً موفقیتی نداشته‌ایم، بلکه منظورم این است که ستادی که بتواند سیاست‌های کشور را در قبال این کشور هماهنگ کند، وجود ندارد.
کارشناس مسائل خاورمیانه گفت: متأسفانه در زمینه ارتباط و تعامل با کشورهای همسایه یک سیاست و استراتژی خرد و روشن نداریم. شاید یک کلیاتی وجود داشته باشد؛ اما راهبردی وجود ندارد.
سیدافقهی ادامه داد: همانطور که عرض کردم، برعکس دیپلماسی رسمی، ما در دیپلماسی عمومی به خوبی عمل کرده‌ایم. دیپلماسی عمومی ایران داری دو زیر شاخه دیپلماسی نهضتی که تبلور آن در سازمان‌های آزادی بخش جهان نمود پیدا می‌کند و دیگری دیپلماسی فرهنگی در بحث صدور انقلاب و ارائه مفاهیم و بنیان‌های انقلاب اسلامی است.
وی اظهار داشت: منظور من این است که منطق انقلاب از منطق دولت بالاتر بوده و طالب بیشتری داشته است. مخاطب در دیپلماسی عمومی اقشار و طیف‌های مختلف هر جامعه هستند ولی در دیپلماسی رسمی چارچوب‌ها معین وتنگ‌تر است. از همین رو است که هیچ کسی اجازه ندارد به ما بگوید که چرا از حقوق فلسطین دفاع می‌کنیم.
نظر شما